De reis van de Zeezot de reis naar verre bestemmingen

4 november 2008

200702 Spanje

Filed under: 200702 Spanje — Joop @ 1:03 pm

 

 

Maandag  23 juli

De laatste dag in Frankrijk vertrek nog even uitgesteld franse meteo geeft zw 6. We gebruiken de tijd om de boot droog te zetten.We hebben een andere anode gekocht en toch maar even proberen of hij past en kunnen dan ook het onderwater schip poetsen. De aangroei begint al weer. Anode past niet schip gepoetst en  we hebben veel bekijks op het strand. Er kwamen veel Fransen en ook een paar Nederlanders een praatje maken en ons (is Zeezot) bekijken, heel gezellig hoor.

 

Dindsdag  24 juli 

Het is zo ver. De laatste boodschappen gehaald en  dan gaan we op weg naar Spanje. Eindelijk lijkt het weer stabiel genoeg om de Golf van Biskaje over te steken. We vertrekken 12.00 uur om met het tij mee om Raz du Seine heen te varen. Daar kan een sterke getijde stroom lopen. Al ons gereken ten spijt krijgen we weinig stroom mee. Maar we zijn op weg en daar gaat het om Spanje here we come. Om de kaap du Seine kunnen we iets afvallen en kan de blister er op. Zo we treinen met 7 knoop de avond in. De blister blijft staan tot twee uur s’nachts wanneer ik  de wacht van Albertien overneem. Nu gaat het daarvoor te hard waaien en de wind is wat gekrompen dus meer aan de wind, maar het gaat nog steeds lekker.

 

Woensdag  25 juli

Nog steeds gaat het prima. We hadden in de afgelopen 24 uur 142 mijl afgelegd en waren zeer tevreden. In de loop van de dag zakt de wind er wat uit en de snelheid loopt terug. Omdat  we hoog aan de wind varen kan blister kan er helaas niet bij. Gewoon door zeilen al zal het daggemiddelde wel terug lopen. Tegen de avond zakt de wind nog verder in en kunnen we de zeilen nog maar net vol houden. We zitten inmiddels ¾ over de Golf van Biskaje. Er staat  nu een zwel van wind ergens verder op de Atlantische Oceaan, maar de golven lopen mooi onder Zeezot door. “sNachts schijnt de maan. Het is alsof we over een maanlichtpaadje varen. Ook is de hemel helder, zodat we veel sterren zien.

 

Donderdag  26juli 

De wind is vrijwel gaan liggen de motor er bij maar naar paar uur kunnen we weer zeilen. Als het licht wordt zien we een groep dolfijnen aan komen. Een prachtig gezicht, ze springen  en zwemmen om ons heen. Echt heel dicht bij komen ze niet, heel even nog voor de boeg en dan gaat de groep weer verder. Een tijdje later zien we een spuiter, dat moet een walvis zijn. Hij komt later iets dichter en gaat ons al blazend voorbij. Uit wat wij uit ons zeezoogdierenboek opmaken zou  het een Pygmy Blue Whale zijn. Een machtig gezicht en onze eerste ontmoeting met een walvis. Later tegen de avond zien nog weer een groep dolfijnen. Nu een groter soort maar ook deze schenken weinig aandacht aan ons. In ons boek vinden we wat gegevens over de soorten. Het klopt dat ze hier voorkomen en niet met de jachten komen spelen. Ze leven op de rand waar de zee 2000 meter diep is en terug loopt naar een paar honderd meter. Het is in ieder geval een fantastische ervaring. En wij varen door, de avond in. De wind is wéér gaan liggen. Wat doenwe? Blijven drijven en liggen te slingeren op de steeds hoger wordende zwel of de motor aan dan kunnen we vannacht om 2 uur in Spanje afmeren in een haven, hoeven geen wacht te lopen en kunnen we daarna gewoon lekker pitten. Het mag duidelijk zijn dat het dit wordt. Dus nog drie uur stomen. We lopen het stadje Bermeo aan en surfen op de zwel de haven binnen waar een stel golfbrekers de meeste golven de nek om draaien. Toch is het wel een onrustige tij verschil van 4.5 meter ook nog haven. We liggen aan een hoge kade muur met hier en daar een bolder  maar we hebben lekker geslapen wel af en toe er even uit om te kijken of we niet aan de kade bungelen.

 

Vrijdag  27 juli 
Eindelijk zijn we dan in Spanje. De zon is s’morgen meteen al lekker warm. St.Klaas stond niet eens op de kade om ons te verwelkomen, zoals wij dat altijd wel voor hem doen. ??? Eerst maar achter vers stokbrood aan daar hebben we wel zin in. Natuurlijk kochten we weer veel vers eten in en liepen we weer te zeulen met al dat voedsel. Dit plaatsje is niet bijzonder, touwen los en op weg naar een andere plaats, Bilbao.  We gaan hier in een jachthaven liggen want we willen wassen, dat is immers ook af en toe nodig. Het is wel een gezellige haven voor slechts 38.70 voor één nacht, maar we mochten wel gratis wassen en douchen en dat hebben we maar gedaan. Zowel de boot als wij zijn weer fris.

 

Zaterdag  28 juli 

We moeten verder want we hebben een afspraak met Nicolet  Hilarius, die ons een week komt vergezellen langs de Spaanse kust. Haar zullen we in Santander ontmoeten. De hoge zwel staat er nog steeds en we horen van de locals dat dit hier normaal is. We zeilen met een te zwakke wind langs de kust en ontdekken dat het door de hoge golven met deze zwakke wind  zw 2 niet erg opschiet.Maar we halen zonder motoren ons doel, een mooie Spaanse ría, waar voor anker gaan en genieten  van een prachtige avond.

 

Zondag  29 juli 

Vandaag lekker blijven liggen.  De boot verder schoonmaken (we krijgen bezoek) en allerlei onderhoud klussen doen. Verder gewoon lekker luieren.  Ook nog even overboord geweest om een stukje te zwemmen. Het was nog geen badwater temperatuur, maar wel lekker water. Zo brengen we de dag en de nacht door achter anker op de rivier op mooie ankerplaats.

 

Maandag  30 juli

Anker op en op naar Santander daar moeten we van avond zijn om Nicolet op te halen van de bus van Airport   Santander.  s’Middags  om 4 uur meren we af  na een lekkere zeiltocht. En staat een havenmeester om ons op te vangen en we hebben het geluk dat er nog een plaatsje is. Het gesprek over de afmetingen van de boot gebeurt met handen en voeten. Nog even de stad in om eten te kopen en dan Nicolet van de bus ophalen. Die is mooi op tijd, ze moet zelfs op ons wachten, daar we er langer over lopen dan verwacht.

Op naar de boot met alle bagage o.a. spullen die ze voor ons had meegenomen. Gezellig bijkletsen en dan is het al weer bedtijd.

 

Dinsdag  31 juli 

Eerst willen we nog de stad verkennen en dan misschien op weg naar een andere plaats. Bij nader inzien blijven we toch maar liggen en maken de stad onveilig.

Het wordt een dag van relaxen, gewoon rustig aan, we hebben toch vakantie??? Of misschien ook wel niet, is deze manier van reizen ook een vorm van werken, en is af en toe ontspannen ook wel heel erg lekker.

 

Woensdag  1 augustus 

Vandaag willen we een eind verder op. De wind is nw 4, dat moet kunnen. Maar als we een eind op zee zijn begint deze aardig ruw te worden  en komt er massief water aan dek. Willen we dit of gaan we terug, en wachten we af wat het weer gaat doen. De wind wakkert aan tot 6 nw, dus maar terug en achter anker. We zoeken een mooi plekje vlak voor een strandje uit en laten daar het anker vallen. We liggen er niet erg rustig en bovendien krabt het anker. We verkassen verder naar de kant en gaan daar opnieuw voor anker. Nu pakt het anker wel en liggen we goed. Verder hebben er een luie dag van gemaakt.  We hebben gezwommen en de boot schoongemaakt, aangroei er afgepoetst en dat ziet er weer beter uit. Het gaat wel erg hard met de aangroei. Er is een dik feest aan de wal met veel luide muziek, gelukkig slapen we goed.

 

Donderdag  2 augustus 

We gaan in de herkansing. Eerst diesel en water tanken in de stad en dan weer op weg nadat we ook weeer lekker vers brood hebben gehaald. De golven zijn minder hoog en we kunnen eerst aan de wind en later ruimwinds zeilen naar onze volgende bestemming, San Vicente De La Barquera , een ria waar glas helder water is. We gaan allemaal overboord en zwemmen een stuk om de boot, er staat wel veel stroom dus wel oppassen. Met die krachtige stroom hadden we al kennis gemaakt toen we naar onze anker plaats gingen en daar met moeite vrij konden blijven van alle bootjes aan moringen. Af en toe volgas er tussen door en op moment suprème geeft de koppeling er de brui aan. Gelukkig hersteld die zich na een keer achteruit slaan. Met het zweet op de rug kunnen we alle boten toch ontwijken. Het is een geweldige plek met mooi uitzicht. Midden in de nacht vallen we droog en ik heb de wekker gezet op 01.00 uur  om er dan uit te gaan en de nieuwe anode te plaatsen, die Nicolette mee heeft genomen. Wat de vorige keren mis ging, komt nu wel goed, hij past. En daar zit ik dan midden in de nacht met zaklamp aan de boot te sleutelen, maar het is weer voor elkaar en ik kan tevreden naar bed.

 

Vrijdag  3 augustus 

Op tijd op. Het is hoogwater en we moeten van de zandplaat af naar de loskade. Daar afmeren, eten kopen en dan weer op weg naar Ribadesella, een leuk plaatsje aan een Ria met een spannende ingang, zeer ondiep en smal. Dat viel gelukkig mee, we meren af aan de loskade en zien dat er een braderie opgebouwd wordt. Eerst denk ik, dat wordt gezellig, helaas al snel wordt het een onverdraagzame kolere herrie waarvoor wij en andere medezeilers wegvluchten. Maar er valt niet veel te vluchten. De zee op te gaan betekent zeker 25 mijl varen en daar hebben we ook geen zin in om acht uur s’avonds. Dan maar illegaal gevlucht in een privé jachthaven,  waar ze ons al meteen willen weg jagen. Na een beetje bakkeleien blijven we toch maar liggen. De herrie is hier wel wat dragelijker maar nog hard, maar beter dan lege flessen enzo aan boord waar onze Franse Buren ons voor waarschuwden. Zo kan een lieflijk plaatsje in een hel veranderen.

 

Zaterdag 4 augustus 

Na een doorwaakte nacht staan we loom op en klinkt het geroezemoes nog steeds over de haven. Ook de muziek speelt nog. Het moet wel een bijzonder feest zijn voor de Spanjaarden dat ze hele nacht door gaan. Wij zijn het zat. We meren nog even af aan de kade, halen nog wat brood en lekkers en vertrekken dan naar Gijon, een grotere stad waar we een paar dagen blijven om rond te kijken. Bovendien verandert het weer de komende dagen. Het is gezellig druk in de haven, er  is een regatta aan de gang en al de deelnemers komen de haven binnen voor overnachting. Wij gaan de stad in om rond te kijken en de benen te strekken. We wandelen langs een Boulevard en in het centrum worden we getrakteerd door een optreden van een volksdansgroep.

 

Zondag  5 augustus 

Het wordt uitslapen want het is bewolkt en het regent. Ja ook in Spanje komt dat voor. De omgeving is hier erg groen, het zal wel vaker regenen. De dames teuten even en ik ga rennen om de baai waar een smal strand is waar een hoge deining op breekt. Een enkele vroege vogel is al op de hoge golven aan het surfen, een mooi gezicht. S’middags  de stad verkend. We wandelen een flink eind en we vinden het een mooie stad. Het volksdansfestival is nog aan de gang, daar  hebben we ook nog een tijd staan kijken hoe de kleurrijk geklede dansers en muziekanten de boel vermaken. Wij doen ons te goed aan cider, die de ober van meer dan een meter hoogte in het glas mikt en dat hoort zo. Iedereen schenkt hier zo de cider in. Ik probeer het ook op de speciale knoeiplaats die ze daarvoor gemaakt hebben. Rechterarm gestrekt naar beneneden glas scheef in die hand en m’n linker arm (ik ben links) met de fles gestrekt naar boven en dan mikken maar. Try this at home!

 

Maandag  6 augustus 

We huren een auto om het achterland te verkennen en om te proberen gas te scoren bij de Gasfabriek, omdat de gewone handel ons niet kan helpen. We vinden de fabriek, maar worden weggestuurd. Ze willen ons niet helpen. Er rijden wel vrachtauto’s vol gasflessen heen en weer, maar ons flesje vullen is er niet bij. Een grote teleurstelling want dit was onze enige kans op gas.

Maar goed, we beginnen aan de rondreis door het land. Een erg mooi gebied, de Picos de Europa rijken tot in de wolken. We rijden over diverse passen en brengen in tussen Nicolet weer naar Santander, vanwaar ze morgen vroeg terug zal vliegen naar Nederland. Haar vakantie is weer voorbij. Samen nog een afscheidsetentje, daarna rijden wij nog weer twee en half uur terug Gijon en vallen moe maar voldaan op de bank. Toch vandaag 510 kilometer gereden door hoofdzakelijk bergen. Heuveltje op en bergje af, het was de moeite waard. 

 

Dindsdag  7 augustus 

Auto teruggebracht naar Avis en met frisse tegenzin de campinggasfles aangesloten op ons fornuis. Weg mooie aansluiting en de elektrische beveiligings koppeling doet het hier ook niet op, maar dit gas kan je wel overal krijgen. Daarna gaan we weer op weg. Een klein stukje, er is niet veel wind, maar we zijn uitgekeken in Gijon en willen weer verder. We vinden een klein haventje, Candas, met golfbekers. Er zijn nog geen steigers, die worden vandaag aangelegd, dus gaan we voor anker, ruimen de boot op, Albertien doet een was en ik tik m’n verhaal bij om jullie op de hoogte te houden.

 

Woensdag  8 augustus 

Op tijd op, 7 uur anker omhoog en wegwezen. Er staat nog niet veel wind, maar er loopt al wel een behoorlijke zwel, we worden flink door elkaar geschud. Even later komt er wind. We kunnen zeilen en dat moet ook want we willen naar Ribadeo,  64 mijl verder. We merken dat als het mooi weer is de land- en zeewind sterk de boel beïnvloeden. Het begint met een zwak aflandig windje om in de loop van de ochtend toe te nemen volgens de weer berichten noord oost 3 to 4. Maar in de loop van de middag gaat de wind steeds meer naar kust staan en neemt flink toe tot  5 of 6 bft. Meestal komt het voor ons wel goed uit en bruisen we naar volgende haven. We beginnen meestal met de alleen de blister, want door de ruwe zee wordt het grootzeil zo hard heen en weer geknald dat je bang bent dat het uit de lijken geslagen wordt. Met alleen de blister we kunnen hem net vol houden lopen een mijltje of 3 á 4 maar in de middag waait  4 tot 5 bft dan vervangen we hem door de genua, die dan zelfs na verloop van tijd gereefd moet worden anders loopt de boot uit het roer. En zo zeilen we de komende dagen langs de kust  van noord Spanje. Om  8 uur s’avonds zijn we op plaats van bestemming. Eten in de club Nautical en daarna nog even de stad in. Ziet er in het begin met veel verwaarloosde huizen triest uit. We zijn dan ook verbaasd dat er zo’n leuke plaats achter deze haven schuil gaat. Helaas waren we net te laat om een optreden van een flamingo danseres te zien.

 

Donderdag  9 augustus 

We zouden weer verder maar vinden dit plekje zo leuk dat we er nog maar een dag blijven. Stadje verder bekijken, boodschappen en de was doen. Deels met de machine deels met de hand. Het is er ideaal weer voor zon en wind , is de boel zo droog.  s’Middags met de ferry naar de overkant van de rivier geweest naar, Castropol, blijkt een erg mooi plaatsje. We wilden eerst met Zeezot de rivier op maar gezien de vele zandbanken waar geen kaart van te krijgen was, durfde ik het niet aan. In de loop van de dag wakkert de wind zo aan dat we extra  tevreden zijn met ons besluit om binnen te blijven.

 

Vrijdag  10 augustus

Vroeg op. We varen vandaag om de noordwest punt van Spanje naar ria Cedeira. Een mooi stekje wat lang niet altijd bereikbaar door de wilde zeeën en rotsen, maar nu wel. Het wordt weer een woeste tocht om de kapen van Spanje veel zwel en hoge zeeën maar Zeezot gaat er mooi door heen geen water aan dek of in de kuip waar we af en toe wel bang voor zijn met deze wildwater baan. Ook nu moest de  blister er af en genua uitgeboomd erop. We stuiven langs de kapen het gaat mooi zo. Er vaart een Frans schip met grootzeil en kotterfok maar we zeilen hem voorbij. Met onze een gereefde genua  iets bak zien hem steeds kleiner worden.  We ankeren om 5 uur in een prachtige baai waar veel lange afstand zeilers voor anker liggen hoofdzakelijk Engelsen en Fransen. Albertien gaat nog even te water voor een zwempoging, maar het is te koud dus is ze er al snel weer uit en waag me er helemaal niet aan vandaag.

 

Zaterdag  11 augustus 

Op naar La Coruna! Weer een mijlpaal in mijn zeilcarrière. Er staat helaas nauwelijks wind. Na een aantal uren later lopen we La Coruna binnen. En wat we al tijden niet meer gezien hadden, zien we hier; Nederlandse zeilboten, wel een stuk of 8! Dat is leuk kun je weer eens in je eigen taal kletsen. Daar hebben we alle tijd voor, want de komende dagen liggen we hier vast. Er wordt een flinke depressie voorspelt met zuidenwind meer dan 30 knopen. Er is een feest in de stad met optredens en muziek dat treffen we weer mooi, het is een gezellige boel. En s’avonds speciaal voor ons een prachtig vuurwerk zo iets hadden we nog niet eerder gezien en dat allemaal ter ere van onze aankomst! Of  misschien ook voor de  duizenden Spanjaarden die op de kade stonden. Wij zitten eerste klas in de kuip en hebben een prachtig uitzicht op geheel.

 

Zondag  12 augustus 

Er staat een prachtig windje en het is mooi zonnig weer. Wat doen we in de haven weg smelten of lekker rond zeilen in de omgeving in de beschutte baai? We kiezen voor het laatste We zeilen de hele baai in de baai bij Coruna  en die er boven ligt rond, langs de plaatsen Ares en Fontan Sada, langs stranden en jachthavens. Echt een ontspannen zondagstochtje. We hoeven nergens heen, we kunnen ankeren of in een jachthaven ergens anders afmeren, maar uiteindelijk gaan toch weer naar La Coruna terug waar de Nederlanders liggen. Daar is de haven ondertussen volgelopen. We vinden met pijn en moeite een plekje aan een te korte steiger maar mogen van de havenmeester blijven liggen als de Spaanse buurman geen bezwaar maakt. Die kan er nog net naast en vind het goed zo. Gelukkig.

 

Maandag  13 augustus 

Vandaag in de loop van de dag wordt er  harde wind voorspeld, daarom verleggen we de boot naar een lege plek aan de overkant. Liggen we gezellig naast een stel Nederlanders van de vertrekkersclub van 2007.  De stad in op zoek naar diverse zaken. We gaan voor de zoveelste keer achter gas aan en komen uiteindelijk thuis met een tweede fles campinggas, die kunnen we in ieder geval overal omruilen. Nu kunnen we ook weer wat ruimer koken. Allerlei klusjes aan de boot gedaan en zo vliegt de dag voorbij. We worden op de borrel uitgenodigd bij  een Australiër die samen met z’n Chinese vrouw al tien jaar rond zwerft. Ze hebben net een baby gekregen. Die is nu 10 weken. Ze liggen hier in de haven te wachten op een nieuw giekbeslag, deze was afgebroken bij de mast. Van harde wind is nog geen sprake en de barometer is ook nog niet gezakt. Wat missen we??

 

Dinsdag  14 augustus 

Gelukkig, het waait hard, want daarvoor waren we hier blijven liggen. We gaan vandaag op pelgrimstocht. We gaan naar Santiago de Compostela een bedevaartplaats waar al eeuwen mensen een voettocht van over de hele wereld heen maken. Wij sluiten ons er vandaag bij aan. We verlopen ons in La Coruna, waardoor de afstand naar het station nog groter wordt dan die al was.  In Santiago regent het, want de depressie ligt net vandaag boven centraal Spanje. We hadden het kunnen weten. Van het station naar de kathedraal is zo een flinke tocht in deze miezerregen, die de hele dag blijft. Maar waar we er voor naar toe gingen is zeker de moeite waard. Al die mensen die er heen gelopen zijn of die gewoon een bezoek aan brengen net als wij. De kathedraal is heel imponerend, zowel binnen als buiten. Ook de oude middeleeuwse stad er om heen is  prachtig. Er heerst een heel aparte sfeer. Vreemdsoortig genoeg kunnen we  juist hier een busje pepperspray kopen in een winkel vol met wapens echte en nep, messen en visartikelen.

Terug in la Coruna lopen we weer langs de winkels. Het leukste vinden we de Chinese winkels, stampvol met troep, waar soms leuke dingen tussen zitten, b.v.  kleine tangetjes 0.75 cent per stuk. De kwaliteit zal wel niet top wezen maar voor dit bedrag mag je niet zeuren.

’s Avonds komen de buren op de borrel. Ze hebben indertijd hun schip, een Koopmans, zelf afgebouwd. Een aantal jaren geleden zijn ze voor langere tijd weg geweest en nu hebben ze een jaar. Hun oudste twee van 12 en 14 jaar hebben de pest in dat ze niet mee mogen  borrelen en verzinnen de ene na de andere list om aandacht te krijgen. Leuk zoveel inventiviteit.

 

Woensdag  15 augustus

We beginnen de dag met uitslapen. het waait stevig en het regent. De weersberichten geven ook niet veel hoop. Wind ZW 6 toenemend 7 en de golfhoogte loopt op tot 4 meter. Wordt weer een klusdag. Te beginnen met het vervangen van de klemmen van de startaccu, die geven vermoedelijk problemen, vandaar dat we ze vervangen. Helaas levert dat niet het gehoopte resultaat op, ik moet dus verder zoeken. VERDER STELLEN WE HET ZEER OP PRIJS ALS JULLIE ONS EEN EMAILTJE STUREN, GEEN FOTO’S OF BIJLAGEN GEWOON TEKST GESCHREVEN IN OUTLOOK DAN BLIJVEN WIJ OOK EEN BEETJE OP DE HOOGTE WAT ER BIJ JULLIE GEBEURD. Pf4126@sailmail.com  is ons adres, gebruikt dit liever dan commands omdat iedereen die meelezen en dat hoeft ook weer niet, plus dat we die maar af en toe lezen en de sailmail elke dag ophalen.

 

Donderdag 16 augustus 

De wind is gaan liggen of misschien wel gaan slapen. Er is bijna geen wind en dat hoeft nu ook weer niet, zwel staat er des te meer enorme muren van water rollen op ons af. De boot neemt ze mooi. Zeilen gaat met zo weinig wind bijna niet en we willen naar Finisterre, dat is geen doen. Ook op de motor tegen de muren water opklimmen en er af  glijden is geen oplossing. We besluiten de ria van El Ferrol aan te lopen aan hoge wal. Wanneer we daar dan ook binnen lopen valt er een enorme rust over het schip en ons. We zeilen de rivier op naar de plaats Ferrol, een industrie stad met een marinen haven. Na wat rond gevaren te hebben gaan we hier voor anker. Na een keer of drie lukt het, we ankeren in gravel en dat houdt slecht dan maar 40 meter ketting overboord en zo lukt wel. Lekker rustige dag gehouden, beetje luieren geen zin in klusjes en vroeg onder de wol want morgen gaan we vroeg op, we proberen het opnieuw richting Finsterre.

 

Vrijdag 17 augustus 

Anker op dat kost wel even moeite, het zit erg vast . Helaas is er nog bijna geen wind. Gek genoeg is er  wel druk verkeer met allerlei boten, grote sleepboten, kleine speedbootjes iedereen vliegt naar zee en het is amper licht, daar moet wat te beleven zijn. Als we dan ook op de motor bij de monding van de rivier aan komen, zien een erg groot zeeschip, een gastanker. Ze wordt gekeerd door de sleepboten en weer naar buiten gesleept. Politie erbij.  Het is een drukte van belang. Het enige wat ik kan bedenken is dat de tanker de verkeerde haven heeft willen aan lopen en niet meer kon keren? Het blijft raden voor ons??  Maar ook wij gaan zee op de zwel is al behoorlijk vlakker geworden,  maar helaas ook de wind houdt zich rustig. We zeilen wel een tijdje op de blister. Het grootzeil staat alleen heen en weer te slaan op deze golven en daarom hijsen we het niet. Maar ook de blister valt in en moet er na verloop van tijd af. Motor aan automatische piloot aan en het maar over ons heen laten komen. Dat wordt maar liefst 7 uur op de motor! Dan komt de beloofde wind en kan de blister weer omhoog. Nog een paar uur lekker gezeild, om 19 uur Camarinas aangelopen net boven Finisterre, anker er in en rust.

 

Zaterdag 18 augustus 

7.30 op.  We willen verder naar het zuiden om Finisterre heen. Daar deze kaap als slecht bekend staat. Er is vaak mist of harde wind, de weersberichten voor hier ZW  5 tot 6  maar de weerkaarten geven noordelijke winden op, dus weg wezen hier voor we vast zitten. Gisteren met het ankeren groef het snel in en zat meteen goed vast, terwijl diverse buurboten een aantal keer opnieuw moesten ankeren. Vanmorgen met het ophalen kwam de aap uit de mouw. Er hingen twee staal kabels over ons anker vandaar dat we zo goed lagen. Met enig gepruts de kabels van het anker af gekregen en dan kunnen we op weg. Veel wind is er nog niet maar hij zit wel in het zuidwesten dus tegen eerst maar een stuk op de motor en na een uur of twee kan het zeil er op. Zo zeilen langs kaap Finisterre met een nog steeds gemoedelijk zeetje Onderweg wel bezoek gekregen van een stel dolfijnen die om ons heen dartelen. We willen naar Portosin, dat moet volgens de pilots een leuk plaatsje zijn. Maar van de voorspelde ZW 5 tot 6 door de kustwacht kaap Finsterre taal noch teken. De wind laat het helemaal af weten en  zakt er uit, dus de motor gaat weer aan. Pas als we de baai in draaien komt er een beetje wind uit het noordwesten, de genua uitgerold en kunnen we nog een uurtje zeilen tot aan de haven, en aldaar afgemeerd. Nog even eten gehaald voor het weekend. En nu gaan we koffie drinken a/b de Swalker, dit schip hebben we indertijd in de omgeving van Brest ontmoet. Als we naar bed willen gaan rond half een , krijgen we weer een spetterend vuurwerk te zien. Niet zo spectaculair als in La Carona, maar toch. Overigens wordt hier in Spanje tot onze verbazing ook overdag veel en vaak vuurwerk afgestoken, maar meer dan een lichtflitsje en een harde knal levert het niet op.

 

Zondag  19 augustus 

We hebben een internetverbinding en kunnen vandaag weer eens gezellig ouderwets internetten, skypen, foto’s versturen en door al dat gedoe blijven we maar een dag langer hier liggen. Van de Swalker-schipper een tip gekregen om een programma te downloaden van ugrib.us, daar kun je op elke computer met internet verbinding gratis gribfiles ophalen. Een erg mooi programma met veel extra’s, zeker de moeite waard. Ook nog even met de bus naar Noia geweest, zou een erg leuk plaatsje moeten zijn, maar dat viel tegen. Het busritje door het land is wel weer leuk. Zie je wat meer van het achterland. Uit eten geweest bij de plaatselijke zeilclub met een prachtig uitzicht over de baai en ondergaande zon samen met een lekkere vismaaltijd was het weer een feestje. We hebben al dagen bijna geen wind maar uitgerekend vandaag stond er een fikse wind hard.

 

Maandag 20 augustus 

Nog even met internet geklooid, brood gehaald, diesel getankt. Dat laatste was wel nodig, want door al het windstille weer hebben we nogal eens op de motor gevaren. En weer op weg, we willen naar de laatste plaats in Spanje Bayona. Stukken gezeild en stukken op de motor maar om half negen gaat de spijker in de grond en liggen we vast voor de nacht, hopen we. Er is geen wind dus weten we ook niet zeker of het anker zich goed ingegraven heeft, we merken het wel. Als het weer het toe laat gaan we morgen naar Portugal. Voor vandaag gaven ze van de meteo Finisterre wind 5 tot 6 mogelijk 7 noord op en wij hebben de hele dag niet meer dan 3 gehad en ook nog uit het westen. Klopte overigens wel met de gribfiles en de berichten van windguru, zodat deze windrustige dag niet als een verrassing kwam. Midden in de nacht wordt Albertien wakker volgens haar liggen we niet meer op de zelfde plek. We hadden het ankeralarm niet gehoord of misschien Albertien wel, maar in ieder geval ons anker krabt en er zit veel wier aan. We halen het anker op en meren af aan een mooring van een visserman en duiken weer in bed. Na een onrustige nacht staan we op tijd op. DE REST KUNT U LEZEN IN HET HOOFDSTUK PORTUGAL.

Powered by WordPress