2025-05 reis door Canada
7mei we gaan op reis naar Canada eerst met snelboot naar Harlingen dan met de Trein naar Zwolle om te overnachten bij Albertien haar zus Janke. Die pikt ons op en brengt ons de volgende dag weer naar het station in Zwolle. We komen aan bij Schiphol gaan inchecken voor onze vlucht en dan kan het grote wachten beginnen.
Dat vergt altijd veel overgave, en niet voor niets, onze vlucht van 16.45uur is vertraagd onbekend waarom. Nu is de verwachte vertrek tijd 18.00uur. En wij maar wachten lezen puzzeltje maken koffie drinken tegen zessen weer een uitstel nu komt het verhaal dat het toestel problemen heeft en de monteurs erg hun best doen. Tegen zeven uur komt er bericht dat de vlucht geannuleerd is wij krijgen een bericht dat we naar een hotel kunnen gaan voor de overnachting. We moeten vouchers gaan halen op een andere plek waar al een lange rij stond en wij ons bij aansluiten. We krijgen een hotel toegewezen. Als we ingecheckt zijn kunnen we eerst aan schuiven bij een lopend buffet in ons hotel.
We kunnen morgen via Wenen als nog naar Montréal vliegen maar wel om vier uur opstaan en naar het vliegveld. En daar maar weer wachten. Gelukkig vliegt dit toestel wel op tijd en zo komen we in Vienna aan daar overstappen op de vlucht Montréal met een Oostenrijks vliegtuig maakt niet uit als het ons maar veilig naar de overkant brengt.
Het gaat allemaal goed we landen op tijd moeten wel lang op de bagage wachten en dan een Taxi vinden die ons naar het verhuur bedrijf van de camper brengt Canadream. Dat is een onverwachte lange rit we komen na een paar uur rijden bij het bedrijf aan. We werden matig hartelijk ontvangen bij de controle of alles oké was blijkt er nog wat mis te zijn. We misten de camping stoelen en de klerenhangers en het bedegoed. Na wat gedoe kwam dat in orde. Wij zouden eerst een nacht in een hotel doorbrengen maar door alle gedoe hebben we dat maar overgeslagen.
We zijn wel moe en verreist naar alle gedoe en willen niet te veel rijden, eerst we zoeken een plek bij de Walmart supermarkt daar mag je gratis parkeren en overnachten. Ook als we aan het rijden zijn merken we dat de benzine tank bijna leeg is. Als we op het parkeer terrein staan en de supermarkt in geweest zijn om eten te halen want we hebben niets bij ons gaan we wat koken. Bij het water pakken uit tank komt er roze water uit de kraan dus er zit antivries in. Raar dat ze dat er niet uitgehaald hebben.
We zijn moe en gaan vroeg slapen, als we de gordijnen willen sluiten zijn die er helemaal niet, hoe kan dat!!! zeker vergeten te instaleren. Dan gaan we morgen wel even terug naar het Camper bedrijf eerst maar met handdoeken en andere lappen de ramen verduistert. Gelukkig hadden wasknijpers -en waslijnen bij ons.
Na een onrustige nacht gaan de volgende dag terug naar het verhuur bedrijf om gordijnen te halen. Als we het vertellen wordt verbaast gereageerd. Een van medewerkers zegt dat het klopt maar dat de fabriek ze vergeten zijn te leveren. En hoe nu? ja daar konden ze ook niets aan doen ze hadden geen vervangende gordijnen. Ze konden ons niet helpen en we moesten niet zeuren, dat zeiden nog net niet. En het roze water was niet erg kun je rustig drinken hoezo gezond bezig. Ook de hangers en de camping stoelen vonden ze maar gedoe!! Albertien ziet ergens op een karretje een paar hangers liggen die mogen we meenemen en de stoelen worden uit een andere camper gehaald. Maar gordijnen konden ons niet mee helpen. Gelukkig hadden we zelf een oplossing bedacht.
En dan kunnen we eindelijk op weg waar gaan we heen eerst maar de stad uit richting het noordwesten. Onderweg zien we wel en Albertien duikt in de kaarten en loodst mij er wel naar toe. We gaan naar Renfew onderweg zien dat dat veel schade is aan de bomen. Later horen we dat ze een ijzel storm hebben gehad en dat veel bomen door het ijs in de kruin zijn afgebroken, en er heel veel schade is ontstaan. Wij zoeken een plek voor de nacht op vrije kampeer plek. 279 km gereden.
Vandaag van Renfew naar Orillia gereden door de provincie Ontario waar de ijzelregen diepe sporen heeft nagelaten triest om te zien. We gaan naar familie van vrienden van ons om hun te ontmoeten en te horen hoe het is om met van oorsprong Friese roots hier te leven. We hebben onze camper bij hun op terrein gezet plek genoeg hun terrein is vier hectare. We hebben er een erg gezellige middag en avond. Wisselen veel verhalen uit horen hoe ze hier gekomen zijn en hoe het is om hier te leven. We bedanken Nel en Siep voor gastvrijheid en gaan de volgende dag na de koffie weer op weg.
Pointe au Baril is het doel nu we weer onderweg zijn, rijden naar het noord westen eigenlijk verder dan we van plan waren maar de stop plekken onder weg stonden ons niet aan. Uiteindelijk vinden we een prachtige plek aan een meertje wel vlak bij een hichway maar net ver genoeg weg om rustig te verblijven. Het is echt een prachtig plekje met meertje en een klein haventje voor de lokale sportvissers. Het plekje ligt aan de Bleu Heron trail.
Nu rijden we door het landschap the Agripelago het blijft je verbazen dat allemaal zo groot en onherbergzaam is enorme bossen en eindeloos veel rotsen maar erg onbegaanbaar. Dan denk ik als nuchtere Hollander het is wel groot land maar wat heb je er aan als je het niet gebruiken kan. Aan de andere kant is er wel veel natuur en ook veel wild. En dat is natuurlijk ook een rijkdom. We rijden door prachtige gebieden kijken onze ogen uit. Het enige wat lastig is dat we meestal op drukke door gaande wegen rijden waar ook het vracht verkeer rijdt en die chauffeurs hebben haast want tijd is geld. Op de meeste door gaande snelwegen mag je 90 km rijden maar ze beginnen hier pas te bekeuren boven de honderd zodat het vrachtverkeer allemaal 99 km rijd en als je zelf er maar iets onder rijd proberen ze je zo snel mogelijk in te halen. Dus dat rijd niet ontspannen. Ook zijn veel wegen door vorst schade behoorlijk kapot gereden dus de Camper rammelt nogal. Al het serviesgoed in de kasten rammelt ondanks dat we er lappen en theedoeken tussen stoppen. Ook onze acht cilinder ford moter draagt niet bij aan een rustige auto.
We zijn weer een dag verder met een aantal omwegen naar Sables Spanish River we dwalen wat van de grote snelwegen af. Soms een stuk “old Hichway” of andere omwegen op een van de lokale omwegen staat er in eens midden op de weg een Moose (Eland) dat is wel bijzonder meestal zie je ze niet in de buurt van de weg het beest kijkt ons verstoord aan en wandelt rustig het bos in ons verbouwereerd achter latend. Wij toeren weer verder om ’s avonds te stoppen om te kamperen bij de boer. En wij dachten gezellig bij de boerderij van de boer maar dat was niet zo we stonden op een stuk verharde grond aan de snelweg. We ontmoeten op die plek wel een Canadees stel wat ook met een Camper aan het trekken was we worden bij hun uitgenodigd om een biertje te komen drinken. Niet helemaal weten hoe dat in Canada gaat nemen we ons eigen drinken mee. Zo doen de Amerikanen dat altijd, de mensen vonden het niet vreemd maar boden ons tijdens de leuke gesprekken nog een tweede biertje aan erg aardig van ze.
Als we de volgende dag wakker worden regent het was wel volgens de weersverwachting maar toch even wennen. We willen vandaag naar Algoma rijden zo’n 260 km naar het westen. Grotendeels in een miezerregen gereden niet veel foto’s gemaakt. We stoppen nog op een plek bij een weg restaurant en een souvenirs winkel. Later nog bij een grote waterval indrukwekkend gebeuren. Het is een park waar we vrij toegang hebben. Het gaat over oude Setlers en Idianen als we daar rond gekeken hebben gaan we weer, we krijgen zelfs een beetje regen. Langs de weg die we rijden staan overal huizen de meeste goed verzorgt maar soms zie puinhopen waarbij je denkt hoe kan een mens zo leven. We vinden weer een plekje voor de nacht. Morgen zien we wel verder.
Nu willen we naar Wawa weer een paar honderd km westelijker. Onze Ford E350 8 cilinder 4.7 liter brengt ons er wel heen alleen moest hij niet zo dorstig zijn regel matig wil hij zijn dorst lessen. De weg naar Wawa is mooi en afwisselend. Maar ook erg druk je moet constant je aandacht op de weg houden. Vandaag is er een opstopping door dat er weg onderhoud gepleegd wordt. Gisteren door dat een vrachtwagen met oplegger die de hele achteras van de oplegger verloren was het zal je toch gebeuren. Er rijden hier Roadtrains extra lang soms meerdere aanhangers en vooral grote trucks ervoor. Wat opvalt dat er veel Indiërs als chauffeur dan zie je alleen een donker hoofd met een Tulband achter het stuur. We hebben ’s nachts op een plek gestaan via camp4night vlak bij een tennis baan een erg leuke plek.
We moeten verder deze keer gaan richting Marathon het is weer een paar honderd km rijden langs ook weer een mooie omgeving. Als we marathon binnen rijden zien we een monument van Winny de Poeh staan we rijden er heen om het monument en informatie over het beertje te bekijken er zijn veel verhalen voor kinderboeken over het beertje geschreven. Hier maken een bakje koffie en wandelen wat rond. En gaan weer verder eerst langs een supermarkt waar we o.a een pot pindakaas kopen gemaakt zonder pinda’s maar daar kwamen we later pas achter. Nu gaan we richting Pebbel Beach dat schijnt iets bijzonders te zijn als we er aankomen snappen we het bijzondere aan dit strand hier ligt een heeeél grof grind de keien variëren de kleine 3cm en de grote 30 cm mooi rond geslepen door eeuwen in de branding heel weer gerold te zijn. Een heel apart gezicht bovendien liggen er takken stukken van bomen op het strand helemaal uitgebleekt door water en zon. We gaan weer naar camper maken een bakje koffie en gaan weer op weg het is een feestdag in Canada dus had Albertien al een mooi plekje op een soort SSB camping geregeld dicht bij het water van een meertje. We staan er prima mooi uitzicht. Alleen waait het erg hard en kun je niet echt lekker buiten zitten te koud en winderig. We maken een wandeling in de omgeving maar bordjes met waarschuwingen voor Beren en Ratelslangen maken het toch niet ontspannen.
We gaan weer verder vanmorgen eerst gedoucht maar dat was niet top, de vloer liep naar de verkeerde kant af dus het is een kunstje om weer droog de kleren aan te krijgen. Maar dan kunnen we weer fris en fruitig verder. Dit keer is het plan om van Marathon naar Thunderbay te rijden 290 km dus voorlopig weer een flink stuk rijden. Het is een mooie weg veel te zien op diverse plaatsen gestopt ook weer een prachtige waterval. Deze ligt in een National park waar je vergunning voor nodig hebt en die hadden we. Het is echt een prachtige waterval. Als we verder rijden zien we ook treinen rijden ze zijn voor onze begrippen erg lang. We vergeten ze te tellen later een paar maal wel geteld kwamen tot 150 wagons en 2 locs er voor. Je zult voor de overweg moeten wachten en ze rijden niet zo hard 60 km denk ik. Maar wel een mooi gezicht zo’n trein om een berg heen slingert waar de voor en achterkant niet van kan zien.
We gaan van Thunderbay naar Kenora het wordt een lange rit vandaag je zal denken waarom zo’n haast? Omdat er bosbranden boven het gebied waar we heen willen en bang zijn dat ze de enige weg naar het westen misschien afsluiten. Het zal niet zo snel gebeuren maar de branden zijn nogal heftig dus willen liever snel het gebied voorbij zijn. Voordat we aan deze lange rit beginnen willen we de tank vol gooien met goedkope benzine. We hebben een appje gekregen waar je op kan zien wat de benzine prijzen in de omgeving is.
We zien goedkope pomp op 6 km afstand we denken rijden wel een stukje om en Google lijd ons er heen alleen stuurt Google ons een eenrichting weg op waar we klemlopen op een brug die te smal is voor onze auto. Dat is balen nu achteruit terug met ook al een paar auto’s achter ons. In de spiegel van de auto’s zie ik de auto’s achter me afdraaien een afrit in van een zijweg wij volgen maar zijn langer en in de spiegels zie ik niet dat we een boom raken dat is balen een deukje in de plastic rand van de auto. Ik heb de smoor in te meer dat de auto allrisk verzekert is behalve schade aan de achterkant bij achteruit rijden, dan moet de bijrijder er uit stappen om te begeleiden. Maar we stonden kort naast een vangrail en Albertien kon er niet uit op dat moment. Dat is het risico met een lichte kater vervolgen we onze weg. Nu richting Highway 1 daar moeten voorlopig 500 km naar het westen inmiddels sneeuwt het ook niet veel maar wel sneeuw. Mooi voor de omgeving maar lastig met rijden.
We zijn op een paar plaatsen gestopt o.a. bij weer een waterval Kakabeka een zeer onstuimige ook. Later bij een rustplaats voor een sanitaire stop maar de wc zijn niet schoon je wilt er liever geen gebruik van maken maar in geval van nood. Op de picknick tafels buiten ligt een laagje sneeuw. Als we verder rijden door de sparrenbossen krijg wel Kerst gevoel al die sparren met witte takken. Uiteindelijk komen we aan in Kenora daar een gedoog plekje waar we kunnen overnachten het is bij een soort sport complex met tennisbaan en langs waterkant we staan prima maken nog een mooie wandeling langs water en door het bos. Later komen er nog een aantal campers er bij staan voelt niet zo alleen.
We gaan weer op weg nu naar Winnipeg Albertien zegt ik wil vandaag niet zo ver ik ben het even zat zullen we naar een echte Camping gaan we hebben ook water nodig en een keer en lekkere douche. Het wordt toch nog 200 km voor we bij de Camping Rockgarden aan komen en een plekje vinden. Later aan de camping baas een trap gevraagd om naar de schade van de auto te kijken. Ja het plastic is behoorlijk plat gedrukt en ik heb geen fohn om het warm te maken. Maar dan denk ik als ik er kokend water overheen giet dan wordt het plastic weer zacht en kan ik het weer terug duwen. Zo gezegd zo gedaan ik ben zeer tevreden met het resultaat.
We wilden ook water innemen maar het was erg gechloreerd we denken dat doen we niet we redden ons nog wel en halen een paar grote flessen in de supermarkt. Als we later op de camping rondlopen zien we dat er aan veel caravans een huisje gebouwd is soms over de caravan heen. Kennelijk mag dat als er maar een caravan aan zit. Ook heb ik het idee dat er veel plekken permanent bewoond worden. Vanavond eten we pizza uit de camping keuken bereid door de vrouw van de camping en hij smaakt prima aangevuld met bereide groente uit onze keuken. Helemaal tevreden verlaten wij de volgende dag de camping.
Vandaag van de camping naar “Winnipeg” gereden daar willen we een museum van de Inuitkunst bezoeken maar deze is helaas gesloten. We rijden verder door de Prairie naar Neepawa het zijn eindeloze vlaktes. Canada is een groot land alles is groot en ver, dus rijden we nu eindeloos door de prairie met hier en daar een Boerderij. Als we er aankomen gaan we opzoek naar een plek bij een Brouwerij en distilleerderij weer een plekje voor de nacht hebben gratis camperen als je wat goederen bij hun koopt en dat doen we paar lekkere biertjes en een mixdrankje wat zeer goed smaakt. We maken de fles dan gelijk leeg overwegen de volgende dag nog een nieuwe te halen niet gedaan anders raken we er nog verslaafd aan.
De volgende bestemming is Roblin daar ligt een groot national park we gaan naar een meertje daar op de parkeer plaats koffie gemaakt en telefoon contact gehad met Kees Zwaan over een te kopen zeilbootje. Als we verder langs het meertje rijden komen we bij een mooi park. Hier zien we ook onze eerste beren alleen waren deze uit hout gesneden. We staan naast het park op de parkeerplaats eerst lunchen. En dan gaan we rijden door het Nationaalpark dit ook is weer heel groot daar zijn we de rest van de dag zoet mee. Hierin komen we de echte Beren ook wat herten en klein wild tegen. Als we het park weer uit gaan we in Roblin op zoek naar kleine Camping met maar liefst 11 staanplaatsen aan een meertje een prachtige plekje en heel betaalbaar. Het is een wonder dat Albertien dit soort plekken kan vinden op de Ipad. We zijn inmiddels weer 250 km verder.
De volgende bestemming Regina ook dit is weer een lang stuk rijden over de Hichway nu door landbouw gronden en dan niet van die kleine lapjes zoals de Flevo polder. Landerijen zo ver als je kan zien er hoofdzakelijk graan verbouwd. Ook staan bij de boerderijen graan silo’s en niet 1 maar soms 20 van die enorme dingen. Ook het landbouw materiaal is groot enorme combines tractoren en andere apparatuur. We zijn onderweg naar een Tuinders centrum waar je weer gratis mag parkeren als je iets in hun winkel koopt. Ja dat is leuk planten kun niet meenemen ook potgrond niet maar wel zaden voor bloemen die hebben ook maar gekocht dat is hanteerbaar. We staan er wel goed maar niet bijzonder in de landerijen. Het ook nog een beetje soppig door de vele regen die ze gehad hebben.
In Regina zijn vanmorgen naar Saskatchewan museum over de streek waar nu verblijven met alle wetenswaardigheden over heden en verleden. Over alle dieren die hier of geleefd hebben en hoe de mens hier gekomen is en zich ontwikkeld heeft. Een erg interessant museum geeft een goed beeld van het leven hier. Daarna weer op weg niet zo ver 50 km hoe is het mogelijk naar Moose Jaw. Dit was de plaats waar El Capone geleefd heeft met ondergrondse gangen onder de gebouwen en onder de weg door naar andere gebouwen zo kon hij aan de politie ontkomen. Zijn verdienste was illegaal drank verkopen. Je mocht wel drank maken maar niet verhandelen. Zijn handel ging in het bijzonder naar Chicago waar hij het verkocht tijdens de doorlegging van America. Daarbij had nog casino’s en het meeste onder de grond. Wij gaan eerst naar een Camping in de buurt voor de nacht en gaan morgen naar het ondergrondse gebeuren bekijken.
’s Morgens al bijtijds naar Moose Jaw om kaarten te krijgen voor de tunnels zoals ze dat noemen en dat lukt moeten nog wel even wachten voor we rondleiding krijgen. Eerst over El Capone en de capriolen wat hij allemaal gedaan heeft. Daarna een rondleiding door het Chinese gedoe. Er was een hele Chinese wereld onder de grond waar illegale Chinezen leefden en werkten voor een hongerloon 7 dagen per week 16 uur per dag. En als familie hereniging wilden koste eerst 50 dollar later 500 dollar. Omgerekend naar huide tijd is dat 30.000 dollar. Dat allemaal onder een Chinees opperhoofd. Niet te geloven wat er daar onder de grond gebeurde. We zijn diep onder de indruk over het leven in Moose Jaw in de jaren van 1920. Later zijn van uit de regerering wel Excuses aangeboden maar dat was het dan.
Een beetje aangeslagen verlaten Moose Jaw. Nu gaan we op weg naar de Grasslands maar de weg er naar toe is lang en slecht van kwaliteit wij rammelen uit elkaar en ook de nieuwe camper heeft het zwaar te verduren. Bovendien waait het hard en hebben we heftige zijwind en moet ik veel tegenstuur geven om de auto op de weg te houden. En kom je dan een vrachtwagen tegen dan is de zijwind even weg dan moet je flink tegenstuur anders ram je de vrachtauto niet fijn. We besluiten terug naar het noorden en westen te gaan slaan ergens af komen op lokale weg die er prima uitziet en heerlijk ontspannen rijd wat een verademing. We rijden naar een Camping Gull lake waar weinig gasten zijn. Maar voor diegenen die er wel zijn is het zaterdag avond parttime. Ook dat gaat wel weer over ze worden vanzelf moe en gaan naar bed.
Gisteren langs een spoorweg we hadden een koffiestop anders blijf niet helder onderweg. Daar hebben wagons geteld 150 stuks met op de meeste twee container boven elkaar en dan nog twee locomotieven ervoor. Dat betekend pakweg 250 containers van 12 meter of te wel 250 vrachtauto op de weg. Ook hebben we zulke treinen met graanwagons ook de dezelfde lengte. Imposant om dat te zien.
Van Gull lake camping gaan we richting Brooks ook nu hebben we veel last van zij wind. We willen via een omweg naar Dinosaur park rijden alleen moeten we eerst tanken ons drankorgel heeft weer dorst. Daarna over kleinere wegen voor de afwisseling dachten wij niks kleiner wegen 40 km lang en dat een paar stukken achter elkaar. Rechtuit en alleen op en neer heuvel op en heuvel neer een rechte weg. En dat allemaal door de prairies eindeloze graslanden met als enige afwisseling Jaknikkers die olie uit de grond pompen en kleine gas exploitaties om de paar honderd meter staat er weer een allemaal aan elkaar gekoppeld.
Canada is een van de grootse leveranciers aan Amerika. Dus deze olie en gasvelden zullen wel uitkunnen. Als we weer stoppen bij een rust plaats langs de weg zien we ook een paar trucks staan een met grote rotsblokken, ik denk dan dit is water naar zee dragen. En een andere truck met 5 banden met een doorsnede van 3 meter ze staken ver buiten de oplegger. Verder blijft het eindeloos doorrijden tot we in de buurt van het Dinosaurpark komen. Een hele andere wereld opent zich voor ons. Het lijkt een beetje op de Grand Canons uit VS we rijden een dal in met allemaal weg gesleten bergen van een soort Zandsteen een heel apart gezicht. Onderin het dal zit een bezoekers centrum en een camping daar gaan we vannacht kamperen.
Het is al later op de dag eerst rust, en we morgen wel op onderzoek uit. De volgende dag al vroeg op om door het park te wandelen over allerlei paden en ook niet paden. Als we naar anderhalf uur weer terug komen bij de uitgang zien we een bordje staan met een waarschuwing voor Ratelslangen maar goed dat we die nog niet gezien hadden, anders hadden minder ontspannen door het park rondgelopen. We hebben veel gezien en veel foto’s gemaakt. Alleen geen dinosaurussen tegen gekomen maar goed ook anders waren we ons rot geschrokken.
Ook hebben we nog een rondrit door het park gemaakt en bij plaatsen gekeken waar de skeletten van de Dino en andere prehistorische dieren gevonden zijn. We zijn onder de indruk van alle oudheden. Daarna weer op weg weer honderd km door de prairie. En dan gaan we weer verder naar Drumheller onderweg nog Antilopen gezien. Die hadden we gisteren ook al gezien, onderweg komen we ook weer plekken met rotsen tegen zoals in het park maar daar rijden we langs pakweg 90 km van die rots gebergte maar het verhaal gaat dat de meeste skeletten in het park gevonden zijn. Op een plek zelfs 21 Dino’s bij elkaar waarschijnlijk bij een natuurramp om het leven gekomen.
Als we in Drumheller aankomen, rijden we door naar het museum over alle dieren uit de prehistorie. Als we binnenkomen staan we gelijk oog in oog met deze hele grote dinosaurus wat een immense beesten. We lopen door de tentoonstelling zalen met alle informatie over het ontstaan van wereld en hoe het leven zou zijn ontstaan. Er staan vele gereconstrueerde dieren uit de opgravingen. Fascinerend om dat allemaal te zien en te beleven, uitbeeldingen en films die getoond worden. Als we weer uit het museum zijn gaan weer op weg. Nu gaan we op zoek naar camping voor de nacht in Kneehill wel een rare plek midden in de weilanden. Er staan twee lange rijen caravans met wat struikgewas er tussen er geen water of stroom een vreemde plek zomaar in de prairie weilanden. Het waait hard de camper staat te schudden in de wind.
Van Kneehill naar Clearwater County en het Nordegg gereden onderweg wel een paar omgedraaid we kwamen op Gravel wegen uit. We dachten leuke binnen weggetjes te rijden. Maar inmiddels verlaten we de prairie. Nu komen we ook weer in een ander landschap terecht heuvelachtiger kleinschaliger en opgeruimder. Past meer bij ons voelt vriendelijker aan we rijden nu richting Rocky Mountains en we zien de bergen al in de verte liggen. Nog wel even voltanken hier is het nog goedkoop bijna 200 liter. We gaan naar een camping in het bos bij een ouder Echtpaar die de camping runnen de man kan zeer slecht lopen. Ze zijn ook al op hoge leeftijd rijden met elektrische Golfkarretjes over het terrein. Er zijn geen voorzieningen maar wel een bijzondere plek we mogen geen etens resten knoeien want daar komen de beren op af houd alles schoon de man komt zelfs met een emmertje sop de tafel afnemen en als we buiten willen eten krijgen we een tafellaken van hun.
We staan er prima en als we de ’s avonds onze left overs bij hun brengen zijn er zeer blij mee potje honing groenten en wat andere artikelen, wij raken aan het eind van ons verblijf in Canada. En het leven is al duur genoeg en voedsel weg gooien kan niet in dure tijden. Vinden ook deze mensen, als we de volgende morgen het terrein verlaten staan ze ons uitbundig uit te zwaaien.
We rijden vandaag door de Rocky Mountains van Nordegg naar Banff het is een prachtige tocht met veel bergen met sneeuw er op, en ook mooie bergmeren met prachtig blauw water er in “een plaatje”. We stoppen op veel plaatsen om rond te kijken en te genieten van de mooie uitzichten. Wij hadden nog een paar dagen over vandaar dat we door de Rocky Moutains gereden hebben het is 500 km om dus dat kan er nog wel bij. We hebben vandaag nog weer beren herten en eekhoorntjes en stokstaartjes gezien leuke beestjes. We gaan naar een stads camping in Banff het is een hele grote Camping goed verzorgt.
Ja de laatste reisdag met de Camper breekt aan. We rijden nog rond door de omgeving en gaan dan op weg Airdrie een voorstad van Calgary de laatste nacht staan we op een parkeer terrein bij een Walmart supermarkt we gaan de Camper schoonmaken alles opruimen en inpakken zo veel als het kan. De volgende morgen gaan we de tanks vuilwater tanks legen en de auto aftanken. En dan op weg naar Canadream om de auto in te leveren. We zijn er al om negen uur het moet tussen acht en tien uur anders krijg je een boete hoe zo een vriendelijk bedrijf wij zijn er niet echt blij mee. Maar we hebben genoten van de reis weer van alles gezien en weten weer meer over Canada. Met de taxi naar luchthaven en daar weer omhangen tot onze vlucht naar Nederland vertrekt.
Terug kijkend op onze tocht zijn tevreden het was een mooie rit veel gezien. Het is een groot land maar ook veel van het zelfde dagen lang door de prairies dagen landbouw gronden het is dan het vele rijden mooi maar ook erg vermoeiend. Met de camper de hele dag je aandacht op de weg houden. Kost veel inspanning. We hebben bijna 6000 km gereden 1000 liter benzine verstookt.