De reis van de Zeezot de reis naar verre bestemmingen

4 november 2008

200701 zeezot naar de Carieb

Filed under: 200701 Zeezot naar de Carieb — Joop @ 1:00 pm

Het is wéér zo ver! Ook nu weer maanden hard werken aan de boot. Deze keer ook veel werkzaamheden aan ons huis om de nieuwe gasten te kunnen ontvangen. Alle klussen zijn grotendeels afgerond, dat viel wel even tegen, want er kwam steeds meer bij. Met het lijstje to do was het zo dat als we er één ding konden afstrepen er twee nieuwe dingen bij kwamen (waar heb ik dat meer gehoord?) Maar het is allemaal klaar gekomen. Op de dag dat de nieuwe bewoners van ons huis aan zouden komen, konden we net op tijd de laatste dingen afronden.

Nu nog een weekje met de boot bezig en dan is het zo ver, we gaan afscheid nemen van vrienden en familie en dierbaren. Het is toch altijd een emotioneel gebeuren, want afscheid nemen is nou eenmaal niet leuk ook al zijn de vooruitzichten nog zo mooi.

Eerste pinksterdag

Afscheid op Terschelling met vanaf 5 uur borreluurtjes met hapje en drankje. Ondanks de stromend regen erg gezellig, zo’n bootje vol dierbaren. We zijn bijzonder in onze nopjes met het kado van Folkert en Letty: een stormfok. Die ontbrak er nog aan, maar we twijfelden aan trysail of een stormfok, probleem opgelost deze kunnen voor alle beide gebruiken. En natuurlijk waren ook alle andere kado’s erg lief. (zie zaterdag 21 juli)

Tweede pinksterdag

Het gezamenlijk ontbijten aan boord met Hester, Iense, Daan en Maamke was ook erg leuk. We krijgen lieve kadootjes met de foto’s van Daan en Maamke erop. Tja en dan is het uur van vertrek aangebroken 11.30 uur dan zouden we uit varen, Folkert, Letty, Kees en uiteraard Hester en Iense met de kinderen zwaaien ons uit Het wordt toch nog haast werk en we vergeten dingen af te geven aan Hester. Gelukkig zijn de Hibma’s van de partij, die ons met hun eigen boot naar buiten begeleiden en uitzwaaien, zodat zij nog de papieren voor Hester kunnen overnemen.

Op naar Harlingen, waar we weer andere mensen ontmoeten. De reis loopt voorspoedig en als we de haven binnen varen, staan de gasten in de stromende regen al op ons te wachten, dus dat is gelijk weer een vol bootje. Janke Rick en kinderen, fam. Hogerhuis sr en jr en Klaas-jan en Eke. Ook dat is een gezellig afscheid. Marleen, Ellen, Terry en kinderen komen langs. Helemaal top en ja bij het weggaan moet er toch wel een traantje weggeveegd worden want het is ook niet niks om aan zo’n lange tocht te beginnen. Het blijft spannend de hele onderneming maar dat mag ook.

Dinsdag 29 mei

Grootschalig inkopen gedaan met name houdbare dingen, want op zo’n reis heb je die wel nodig. Daarnaast moet ik m’n anker nog ophalen uit Kampen want dat was de vorige keer dat we er waren nog niet klaar. Ook toen ik er vandaag om kwam, is het tegen alle afspraken in nog niet klaar.Dat is balen! Ze zullen hem meteen behandelen, maar daar heb ik nu niets aan. Dus morgen nog een keer naar Kampen rijden. Wat een waardeloos bedrijf. Ik heb flink het smoor in. Als troostprijs kan ik gelukkig wel de nieuwe fokkeboom en een aantal laselectrodes in Lemmer ophalen, Is het reisje niet helemaal voor niks geweest.

Woensdag 30 mei

Vroeg op. Weer naar Kampen, wel eerst gebeld, het anker is klaar. Na enig bakkeleien met het personeel over het onnodig heen en weer rijden mag ik het anker gratis meenemen want het verzinken is minder duur dan de verreden kilometers naar Kampen. Toch nog een goede deal.

Dan weer snel naar Harlingen want we moeten nog naar Stavoren zeilen voor een afspraak met Hein en Tineke voor afscheid. Ze nodigen ons uit voor een diner. Ook dat is weer een zeer gezellig gebeuren, Tineke had een kapje voor de buitenboord motor gemaakt, haar en ook onze favoriete koekjes voor ons gebakken én een stapel blanco gastenvlaggetjes genaaid, die we met textielverf kunnen kleuren. Lekker makkelijk voor onderweg bij vreemde landen.

Donderdag 31 mei

Op weg naar Enkhuizen voor een afspraak met een verzekeringsman om de boot te keuren en om te kijken of alles wel goed in orde is voor de oceaanreis. Nou het bleek allemaal in orde, we mochten gaan. De andere afspraak met Shiptron viel in duigen want Jugo Baya had andere afspraken in buitenland en had wel een bericht gestuurd maar dat was onduidelijk, dus moeten we volgende week nog maar weer terug naar Enkhuizen. Nu maar richting Amsterdam voor nog meer afscheid Joop voelt zich net Heintje Davits blijft maar afscheid nemen, maar onderweg belanden we in Marken. De wind is er uitgezakt dus morgen maar verder naar Amsterdam.

 

Vrijdag 1 juni

Amsterdam. Ook hier weer boodschappen gedaan en dan komen Elfry, Door en Marjet aan boord om samen te eten en afscheid te nemen.

Zaterdag 2 juni

In de ochtend omen Loes en Pim en later ook Liesbeth,die blijft slapen. Na het avond eten lopen we nog even Amsterdam in. Het is zalig warm weer en er is veel drukte op straat.

Zondag 3 juni

In het begin van de middag komen Frouk en Perry aan boord . Met zijn vijven maken we een soort rondritje met de ponten over het IJ. Bij de boot gekomen gaan Frouk en Perry weg en komt Joost nog langs. Die vertrek rond zessen met Liesbeth. Wij vertrekken weer richting Enkhuizen. Joop vaart door tot bij de sluizen en daar zoeken we een plekje. Om half twee gaan onze luikjes dicht.

 

Maandag 4 juni

Vroeg op. We willen op tijd bij shiptron op de stoep staan. Helaas blijkt daar dat alles toch wel erg onduidelijk is geweest. Jugo Baya was donderdag wel in Enkhuizen en is vrijdag vertrokken voor een maand. Maar gelukkig heeft Jan het waargenomen en werkt de zender nu wel al is het nog niet helemaal optimaal, maar we kunnen hem gebruiken voor alle doelen waar hij voor aangeschaft was. Dus een niet helemaal maar toch redelijk tevreden verlaten we Enkhuizen en gaan weer op naar Amsterdam.Wat overigens een aangename verassing was in Enkhuizen, dat we ‘smorgens bij het afmeren aangesproken werden door wat de vader van Trijnie bleek te zijn. Hij vond wel niet dat ik op mijn broer Hennie lijk, maar zo’n uitgeruste ovni uit Terschelling daar kon toch niet iemand anders opvaren dan de broer van de partner van zijn dochter. We drinken samen koffie en vinden het allemaal leuk dat we nu een plaatje bij de verhalen hebben. Als we dan ook nog goed nieuws van Trijnie en Hennie uit de Azoren krijgen zijn we helemaal tevreden .Na een mooie zeiltocht doorgeschut in de Oranjesluizen en afgemeerd bij Zeilclub het Jacht in Nieuwendam, Amsterdam Noord. Een erg mooi plekje waar niet in de gaten hebt dat je dicht bij het centrum van Amsterdam zit, daar lekker gewandeld en nachtje gelegen.

 

Dinsdag 5 juni

s’Morgens m’n hardlooprondje gemaakt en daarna door gevaren naar de Sixhaven. We moeten nog inkopen doen o.a. een nieuwe Reeds almanak. Op het eind van de middag komen Janke en Imke nog even aan boord,die waren samen naar NEMO en s’avonds naar Carré naar de voorstelling van MY FAIR LADY. Die wilde ik altijd nog eens zien en die draait daar toevallig. Omdat het niet zo druk is krijgen we een topplaats voor het goedkoopste kaartje, het kan niet meer kapot vandaag. We genieten erg van de voorstelling, waarbij ik de neiging heb alle liedjes hardop mee te zingen. Daarna gaan we nog wat drinken , lopen terug naar de boot en rollen moe in ons bed.

Woensdag 6 juni

Het is eindelijk zo ver, wekunnen vertrekken!!!! Vader Bert vaart met ons mee naar IJmuiden. Om drie uur s’middags schutten we naar buiten en nemen in de sluis afscheid van Bert. Ons laatste afscheid in Nederland.

De reis is nu echt begonnen. Bestemming is Oostende we varen bijna voor de wind langs de kust. Dat is wel even wennen want het rolt nog al. Het gaat voorspoedig maar bij Scheveningen begint het tij tegen te lopen, en Albertien wordt wat bleek om de neus en moet nog wel even inslingeren zodat we besluiten toch maar even in Scheveningen te stoppen en daar te overnachten.

Donderdag 7 juni

Weer vroeg (3 uur!) en nu echt naar Oostende om daar heerlijke bonbonnetjes te kopen en eindelijk een Belgische haven aan te doen. Was er voor mij nog niet van gekomen. Onderweg erg wisselend weer gehad. Er trokken onweersbuien voor en achterons langs met daaruit stevige windstoten dus reven er in en even later er weer uit. Dat doen we een aantal buien achter elkaar goed om weer in het ritme te komen, maar uiteindelijk komen zonder al te veel problemen in Oostende aan.

Vrijdag 8 juni

Gaan we eerst het plaatsje verkennen en kopen 2 doosjes bonbons en nog kan ik me nog niet inhouden ,dus ook nog een zakje noga, om van de gebakjes vanmorgen bij het ontbijt maar niet te spreken. Wat een hoop lekkers hier, maar goed dat ik hier niet woon.

Wanneer we daarna over de haven lopen, ontdekken we dat de verf van de bovenste waterlijn er in vellen bij hangt. Wij helemaal verbaasd, daar snappen we niets van, hoe kan dat nu? Onze mooi opgepimte boot ziet er zo wel erg slecht onderhouden uit. Dat is balen, daarbij had ik onderweg ontdekt dat het roer niet omhoog wil en dat zit me ook niet lekker.

Er in deze haven een mooie bankstelling is waar je boot droog kunt zetten maar bij navraag staat me de prijs niet aan 75 euro. Maar een mooi rustig strand zoals op Terschelling hebben ze hier ook niet om het schip droog te zetten. Eerst maar een nachtje erover slapen.

Zaterdag 9 juni

Wat gerommeld aan de boot. Een luie dag gehad. Een beetje over de markt geslenterd, verse tongetjes gekocht bij een viskraam en dus lekker gegeten. s’Avonds bij restaurant ZEEZOTje een biertje en ijscoupe genuttigd.

Zondag 10 juni

Eerst maar een rondje hardgelopen over de boulevard waar geen eind aan kwam. Ze hebben bijna de hele Belgische kust volgebouwd met flats en beton na vijf kilometer afgelegd te hebben zijn we maar omgekeerd, Joop te voet en Albertien op de fiets. Na een lekker ontbijt met verse broodjes besluiten we toch maar het schip droog te zetten. Zo gezegd zo gedaan. Nog net op tijd op de bankstelling gevaren. Onderwaterschip gepoetst, waterlijn geschuurd en geschilderd, het roer gangbaar gemaakt, daar was te veel verf op gekomen met het verven in het voorjaar en de dolfijn aan bakboord een nieuw neusje gegeven. Alles is dan klaar en als we weer drijven leggen we het schip aan de steiger en kijken voldaan terug op een zondag klussen. Hoezo vut?!!!

Maandag 11 juni

Zeven uur op eten en weg. Volgens de havenmeester was dat de juiste tijd om naar Nieuwpoort te vertrekken. Nou dat hebben we geweten! De hele weg de stroom tegen, maar na uren komen we aan in Nieuwpoort. Daar een plekje gezocht en op onderzoek uit.

Dinsdag 12 juni

Achter gas aan, er is weer een fles leeg. Die kan wel gevuld maar pas om 5 uur. Wat nu? In ieder geval moeten we gas hebben. Nou dan moeten we ons nog maar een dag hier vermaken en dat lukt uitstekend met de vouwfiets in de tram naar de Panne Een plaatsje een eind verderop. Daar uitgestapt, rondgefietst en via de kustroute, een speciale fietsroute, terug naar Nieuwpoort. Was een leuke tocht en ook goed voor onze spieren, terug de gasfles opgehaald en weer naar de boot, die lag bij WSKLM of te wel de koninklijke luchtmacht jacht club, een voortreffelijke jachthaven.

Woensdag 13 juni

Vandaag naar Duinkerken. Wat valt daar allemaal te beleven? We kennen de naam al jaren maar ik was er nog nooit geweest dus is er weer wat te ontdekken. Rondgewandeld, omgeving bekeken, ergens koffie gedronken en het is een leuke plaats.

Donderdag 14 juni

Op weg nu naar het plaatsje Gravelines. De afstand is niet zo groot maar het is een haventje met een droogvallend toegangskanaal en dat maakt het voor ons nu net interessant om daar juist heen te gaan. Het plaatsje vinden we ‘savonds in de regen niet zo bijzonder. Het havengedeelte achter de sluis wordt met sluisdeuren die 3 uur na hoogwater dicht gaan gedeeltelijk op hoogte gehouden. Wél is het een goede plek om inkopen te doen: nieuwe. inschuifbare hengel met molen om te vissen en een lange glasfiber hengel om een grote joon van te maken en dat allemaal voor een koopje. Ook een goede plek om te hardlopen en dat dus gedaan. Je moet wat ondernemen om in conditie te blijven.

Vrijdag 15 juni

We willen vroeg vertrekken naar Boulogne sur Mer, maar doordat de sluisdeuren te laat opengaan missen we het tij. Met gevolg dat zelfs Calais al slecht te bezeilen is, zodat we maar besluiten over te steken naar Dover. Bovendien voorspellen ze harde wind voor zaterdag en dan zijn wij maar vast aan de overkant, kunnen we daar kusthoppen.. En met Engels kan ik beter overweg dan met Frans. We lopen tegen de avond Dover binnen en omdat het laag water is kunnen het Wellingtondok, waar we willen liggen, nog niet in. We moeten wachten tot half twaalf(23.30) voor de sluis open gaat en we naar ons plekje kunnen. Maar dat is geen probleem, eerst lekker eten: verse scharretjes vanmorgen gekocht van een visserman in Frankrijk, dat gaat er wel in. EN…… deze tekst moet nog worden geschreven. Ben ik weer lekker bij en blij.

Zaterdag 16 en zondag 17 juni

Opstaan in Dover, GB Het derde land wat we aan doen op deze reis. We willen hier twee dagen blijven. Er is voor vandaag windkracht 6 zw opgegeven, dus geen haast, laat de wind maar voorbij razen, wij zien later wel. Het worden echte klusdagen in Dover. We wilden nog veel aan het schip doen, maar hadden er thuis geen tijd meer voor. Een joon maken we hadden er wel een gekregen, maar die was te klein en dan vind je hem op zee niet meer terug. Verder heb ik een aantal lampjes geïnstalleerd en een aantal omgebouwd voor ledlampen om stroom te sparen. Ook kunnen we nu met windmolen (generator) en zonnecellen in onze eigen energie behoefte voorzien met groene stroom. Daar zijn we erg blij mee. Al met al worden de twee dagen in Dover wel drie dagen en vier nachten.

Maandag 18 juni

Zijn met de trein naar Londen geweest, hadden we zin in!! Maar dat was niet slim, want ik stond nog niet op het perron of mijn portemonnee met bankpasjes was gerold. Ja het kan snel gaan, hij zat in m’n jaszak met een dichte rits, althans hij was dicht. Nou dagje Londen begint goed. Eerst maar de passen blokkeren en een bakje koffie voor de schrik, toen aangifte gedaan. Maar verder hebben we leuk rond gelopen in winkels, markten en mooie gebouwen en op allerlei andere plekken. Nog even op terrasje gezeten en daar ook lekker gegeten, dat was toch nog een mooie afsluiting van een dagje Londen. Hoe ik dat betaald heb?? Nou daar heb ik dan een lieve vriendin voor. Met de trein terug naar Dover en daar moe ons mandje ingekropen.

Dinsdag 19 juni

Vroeg op – het tij wacht niet. Eerst om 4 uur de boot door het lock gehaald anders liggen we weer voor 9 uur vast. Nog even in bed want om 6 uur moeten we vertrekken vanwege het dan afgaande tij en daar gaan we weer, op naar nieuwe plekken! We varen met een lekker gangetje zonder wind weliswaar op de motor langs de kust maar het gaat prima. Albertien is in bed gekropen, ze moet nog even wennen aan het geschommel. Dus… stuurautomaat aan, even een kopje koffie maken, hoor ik iemand roepen midden op zee, verbaasd kijk ik naar Albertien, maar die ligt lekker te slapen, heb ik het me zeker verbeeld, ga verder met de koffie, hoor ik weer iemand roepen, kijk naar buiten en zie dat er een patrouilleschip van de militairen vlak bij de kont van onze boot vaart en voorop staat de roepende man. Hij zegt dat ik in een militair schietgebied vaar. Nou heb ik daar een zwak voor, ik dien graag als schietschijf, maar ze vinden het niet goed en ik moet een andere koers gaan varen. Het wordt vriendelijk verzocht, zodat ik dat maar gedaan heb om ze niet in verlegenheid te brengen. We hebben alle kaarten en boeken er nog op nagelezen maar er nergens iets over gevonden. Om Beachlyhead en het oefengebied, dat daar ligt en dat wel op de kaart staat, heen gevaren naar het plaatsje Rye. We zijn te vroeg, want de toegang ligt nog droog. Dus op zee anker over boord en wachten op water. En, wat doe je dan? Je nieuwe werphengel uit proberen. Het duurde een tijdje, ik wou net stoppen en dan heb ik beet, een mooie makreel. Dat is boffen avondeten zo uit zee. Nog even eentje er bij vangen dan hebben we allebei wat op ons bord. En zelfs dat lukt, maar toen hij aan boord was spartelde hij zo tegen dat ie van de haak los kwam en er vandoor ging en ik keek hem met een spijtige blik na, dat wordt op een houtje bijten.

Met het opruimen van de hengel zie ik dat ik vergeten ben de plastiek beschermhoesjes van de haak te halen. Geen wonder dat die er vandoor ging, de mazzelaar. Inmiddels is het water gestegen en kunnen we het riviertje op varen naar Rye. Anker op en naar binnen varen. Maar er liep wel 4 mijl stroom naar binnen en we gingen voor de wind die inmiddels een stevige bries was geworden. We werden gewoon naar binnen gesmeten. Komen we voorbij het havenkantoor staat de havenmeester te roepen, dat we bij hem moeten afmeren. Met deze stroom?? Dat kun je wel vergeten, toch proberen we het, maar krijgen het schip tegen stroom en wind in niet gedraaid. Ook niet met loeide motor, zelfs de keerkoppeling geeft er de brui aan. Wat nu??? ANKER overboord!!!! Om te remmen, want dit gaat veel te hard en achterin is het nog droog. Uiteindelijk pakt het anker en kunnen met stroom en wind afmeren tegen een loskade. Pfff…. Dat was spannend. Eerst maar naar de motor kijken, wat er mis mee is. Na wat heen en weer schakelen doet het weer goed gelukkig maar ik zag me alweer de keerkoppeling uit elkaar halen!!@@##**. Later keurig afgemeerd in het plaatsje. Mooi en leuk plekje. Daar een eind gewandeld over de cobblestones, de ontbrekende vis bij de plaatselijke visser erbij gekocht en s’avonds gerookt. Tijdens het roken barst er een onweersbui los, staat de rookdoos in de regen z’n werkje te doen en kunnen wij even later smullen van de heerlijke vis, helemaal top!!!

Het leuke van hier liggen is dat er regelmatig mensen op de kade blijven staan en van alles aan je vragen over de boot ,waar je vandaan komt of je op de boot woont ,waar dit of dat voor dient. Enfin zo heb je nog eens een praatje. In de haven vallen we droog in de mud een beetje scheef en de andere kant op dan we hadden verwacht. We gaan op tijd naar bed want ook morgen moet we vroeg op om met hoogwater naar buiten te kunnen , want mudvaren lukt nog steeds niet.

Woensdag 20 juni

Om half vier gaat de wekker. Dat dachten we, maar de batterij is leeg en nu is het al kwart over. We moeten opschieten anders liggen we weer vast. Het lukt nog net met 80cm diepgang kunnen we door tachtig centimeter diep water met mud er onder. Toch nog mud varen?

De havenmeester is nog niet op zijn post (4uurs’morgens, waardeloze havenmeester) daarom leggen we het geld met het in te vullen briefje, dat we gisteren na de wandeling op de boot vonden, maar bij hem onder de mat. We varen het riviertje af en zee op. Er staat een mooie bries, zw 5,dus dat wordt royaal zeilen. Met een paar slagen kunnen we de baai uitkomen en dan richting Brighton. Als we meer naar buiten komen, trekt de wind aan en loopt er al een fikse zee die snel opbouwt. Dat wordt nog een heel eind hobbelen, we hebben stroom nu wel mee, na een aantal uur gevaren te hebben, besluiten we toch maar Eastbourne aan te lopen. Niet omdat het zo beroerd gaat, maar Brighton of New Haven liggen nu pal aan lagerwal en de Reeds raad het sterk af om bij deze wind richting en kracht deze havens aan te lopen. Nou dan gaan we naar Eastbourne. Het is wel een dure jachthaven lezen we maar hij is goed aan te zeilen bij deze wind. Daar natuurlijk rondgewandeld en gewinkeld. Zelfs een nieuw overhemd gekocht. Ik ben weer om door een ringetje te halen (als ik het aan heb dan) Ook moeten we nog purschuim hebben voor onze joon maar leg dan maar eens in je beste engels uit wat je wilt hebben. Expanding foam filler is een mond en een fles vol. We worden eerst de verkeerde kant uit gestuurd, gelukkig zijn we op de fiets zodat we terug kunnen fietsen naar de winkel waar we net geweest zijn want daarnaast zit de goede winkel. Een soort Hubo, maar dan twintig keer zo groot. Terug met een omweg naar de boot om de omgeving verkennen. Daar aangekomen lekker zitten prutsen aan de joon, gekletst met de buurman een Nederlander op weg was naar Ierland om daar vakantie te houden. Zijn dame loopt tegen de zeventig en daarom willen ze de zeilboot gaan verkopen en dan maar aan een motorboot. Hij is erg gecharmeerd van oude engelse reddingsboten. Er ligt er hier een te koop, maar daar zit te weinig accommodatie op, dus dat wordt hem niet. Dat wordt voorlopig toch maar lekker zeilen tot ze hun schip misschien wel hier in Engeland verkopen. Er is belangstelling voor. s’Avonds komen er nog paar Nederlandse wedstrijd boten binnen, moesten diesel tanken en slapen. De Bolidt en Holmatro, mooie racers.

Donderdag 21 juni

s’Morgens toen wij opstonden, waren zij al vertrokken. Ze doen mee met de ronde om het eiland Wight . En dat terwijl wij vanwege het tij ook weer om half vijf vroeg op staan. Wel met moeite deze keer, maar je hebt wel lang plezier van de dag Eerst tanken we diesel voor slechts 59 pence per liter, dat maakt een hoop goed van deze dure haven. Weer op weg. De wind is afgenomen tot 4. Maar buiten is het toch nog vijf. De zee is rustiger, dan gisteren, zodat we weer lekker kunnen varen Wel kruisend, maar met dikke stroom mee. We weten nog niet precies waar heen maar dat zien we onderweg wel. Het varen gaat fantastisch en we gaan als een trein al zijn de golven wel hoog en komen ze regelmatig over het dek. De Windpilot stuurt voortreffelijk. Als het maar meer dan 3 Beaufort waait anders verrekt hij het om z’n werk te doen. We zeilen naar de Solent, het water boven het eiland Wight. Net er voor slaan we af en gaan we via zijarm naar Chichester canal in om daar langs een ponton af te meren. Het zou morgen mogelijk hard waaien 6 tot 7, dus houden we dan een dagje rust om ook weer de nodige reparaties te doen. Hoezo lekker vakantie houden. Dit is haast nog erger dan werken, er is altijd wel iets dat om aandacht vraagt.

Vrijdag 22 juni

Eindelijk weer eens lekker uitgeslapen. We doen vandaag niet veel(zie boven). We werken de site bij, doen wat reparaties en lezen, want daar kom ik ook amper aan toe. Wat ons erg tegen valt in Engeland zijn de mogelijkheden om toegang tot het internet te krijgen. Ze zijn er wel maar dan moet je, zoals in de vorige haven voor jaar betalen of zoals in Dover 5 pond ( 7.7 euro), dat is toch wel duur. Gelukkig werkt sailmail goed. Alleen in erg bebouwde omgeving geeft het nog wel eens een slechte verbinding en het is alleen e-mail. We kunnen er niet mee het internet op, dat is jammer.

Zaterdag 23 juni

Vandaag rustig opstaan, het tij is gunstig pas tegen 12.00 uur met de staart van de eb naar buiten. We willen vandaag naar Bembridge op het eiland Wight daar moet een plek zijn waar je droog kunt vallen. Mooie zeiltocht er heen. Wel een paar dikke buien over gekregen maar dat hoort bij zeilen. Onderweg nog heel veel zeiljachten gezien die meedoen aan de wedstrijd rond Wight, een klassieker. Er doen 1800 boten mee. Het water was wit van de zeilen. De uitslag hebben we nog niet gehoord, die lezen we nog wel ergens. We moeten bij een oud fort door het toegangskanaal naar Bembridge. Daar lopen we nog bijna vast,. er is nog niet genoeg water op Eenmaal over de drempel is genoeg water. Op de plek waar je droog mag vallen ligt het vol met kleine bootjes en er is geen ruimte voor onze grote bak dan maar een plekje in de Duver Marina voor slechts 25 pond in oude gulden prijs fl 90.00 voor nachtje in een rij van 4 dik. Hoezo Nederland is duur, maar je mag je hier wel gratis douchen wel opstellen in the queue. We ontmoeten hier een paar mensen uit Hellevoetsluis, die we uitnodigen voor een borrel. We hebben een gezellig contact. Is ook wel weer eens leuk om gewoon Nederlands te praten, s’Avonds nog een wandeling gemaakt op het eiland en dan na dit stukje schrijven lekker te kooi.

Zondag 24 juni

Regen regen regen wat een natte boel. Gaan we wel ,gaan we niet? Uiteindelijk gaan we toch maar naar Portsmouth, omdat de wind straks NW gaat en we er dan tegen in moeten. Portsmouth? Waarom daar heen dat komt uit puur sentiment, de eerste keer dat ik in Engeland aankwam was hier. Ik denk in 1984 met broers Bert en Hennie en diens vriendin Marjan. We zijn toen in één keer van uit Scheveningen naar Portsmouth gevaren. Onze eerste echte zeetocht met de boot van Hennie, een alumaat van 8.40 mtr. Nu zoveel jaar later is erg veel veranderd in deze jachthaven. Was het toen een oude bende en bij aankomst om een uur of vier s’morgens gelijk douane aan boord, nu is het een keurige jachthaven. Erg luxe en duur 30 pond voor één nacht, maar daar heb je dan wel 4 uur internet voor, daarna moet je betalen, stroom en superluxe douches. Een onrustige haven je ligt konstant te slingeren door langskomende ferry’s, vracht- en marineschepen.We hadden Watervlo, onze rubberboot, achter de boot en vingerpier afgemeerd maar toen we zouden gaan wandelen zagen dat die zo raar slap was. Na onderzoek bleken onder de steiger nog nummerplaatjes met scherpe hoeken te zitten en door de onrustige haven was de bijboot er onder gekomen met gevolg dat hij lek is. Weer een klusje, plakken. Heb je dan geen lekke band dan wel dit . Het blijft de hele dag gieten van de regen, buiten een wandeling en uit eten in een engelse stamkroeg, wel gezellig. We pakken nog een lekkere warme douche en duiken te kooi.

Maandag 25 juni

Zwaar bewolkt met dikke buien in het verschiet ga ik eerst maar hardlopen, kom nog net droog aan boord en het giet weer. We willen na de koffie de stad in op onderzoek, maar het blijft gieten dus zien we er van af. Volgens de buienradar from U K zal het eind van de middag droog worden en dan gaan we alsnog weg. We willen naar Newport te varen, dat ligt binnen in Wight Als er genoeg water is dan lukt het om helemaal daarheen te varen. Om 4 uur vertrekken we uit Portsmouth er staat een stevige bries. Eerst reef 1 er in, maar het gaat nog scheef genoeg. 26 kn wind en opkruisen. Het is prachtig zeilen.We genieten. Uiteindelijk reef 2 er ook nog maar bijgestoken dan gaat het wat minder scheef en in snelheid maakt het niets uit. Bij Cowes gaan we met een rotgang op alleen de fok naar binnen en zelfs die draaien we nog een stuk in en zo zeilen we mooi naar Newport, waar we later lezen dat het verboden is om bij Cowes op zeil naar binnen te varen. Wat niet weet wat niet deert. Wij hebben een lekkere tocht gehad. In afstand niet ver 8 mijl. We komen er keurig aan met hoog water en meren af aan een ponton. Nog even een rondje door de plaats in de stromende regen en dan gaat het kaarsje uit.

Dindsdag 26 juni

Weer wind en regen. Wat was er ook weer leuk aan Engeland, o ja die ouwe troep. Nou moet ik zeggen dat het hier aan de zuidkust erg meevalt. s’Middags naar Cowes gefietst, je moet toch wat aan je conditie doen. Gelukkig zeilpak mee, dat is ook nodig want we zijn nog niet goed en wel onderweg of het begint al te regenen. Bij het tegen de berg op fietsen maakt de fiets van Albertien een raar geluid en we denken de versnelling defect, dat is balen. Ik zeg tegen haar laat mij er maar even op fietsen dan kan ik voelen wat hij doet. Elke keer als ik kracht moet zetten blokkeert de trapper of loopt de ketting er af.

Na nog een keer goed kijken zien we het: de ketting op twee plaatsen half gebroken. Wat is die meid toch sterk !! Maar….. we moeten ook nog terug. In heel Cowes geen fietsenmakers voor een ketting. De dichtstbijzijnde is Newport en daar moeten we toch heen, dat wordt om beurten elkaar duwen op de fiets. Hoezo conditie opbouwen? Terug in Newpoort naar Halfords voor een nieuwe ketting, eentje voor ATB, die is lekker sterk. Nu nog er op en ze kan weer fietsen.

Woensdag 27 juni

Weer is beter. We gaan naar de Beaulieu river. Daar was ik al eens met broer Hennie geweest. Een mooi plekje. De rivier op gezeild met af toe motor er bij als het net niet helemaal bezeild is. We komen er. En, inderdaad een heerlijke plek. We meren af tussen twee palen en varen met Watervlo naar de wal en gaan daar een lange wandeling maken naar Beaulieu waar een klooster is en een museum van oude auto’s maar het was lastig bereikbaar zodat die maar links laten liggen. We kopen nog wel een paar handgemaakte bonbons voor 1 euro per stuk, maar daarvoor kun je beter in Oostende zijn die zijn lekkerder en veel goedkoper. Terug naar de boot we zijn tevreden, het was weer een fijne wandeling. s’Avonds nog even bij Bucklerhard wezen kijken waar de schepen van Nelson gebouwd zijn.

Donderdag 28 juni

Vandaag eerst maar even rennen samen met Albertien naar de wal gevaren met rubberboot zij douchen en ik rennen. We spreken om af dat ze me om half tien zal ophalen met Watervlo, de rubberboot, maar als ik terug kom is ze er nog niet. Dan eerst maar douchen, als ik op haven kom zie ik nog geen Albertien. Ik denk wat raar, maar dan zie ik ineens Zeezot aankomen varen, ze had hem in haar eentje ontmeert tussen de palen met toch wel wat stroming en kwam keurig aan varen, dus kon ik zo opstappen. Vandaag willen we naar Poole. De Solent uit en dan 20 mijl verder aan de kust. Tijdens de tocht begint het flink door te waaien, en the Solent Coastguard waarschuwt voor windkracht 8 uit zuidwest en dan zitten we pal aan lager wal bij de Engelse zuidkust. Geen leuk vooruitzicht dan maar naar Lymington om de storm af te wachten. Het waait wel stevig, maar geen 8 en voor de volgende dag geven ze weer het zelfde weerbericht dus afwachten. We zijn het stadje in geweest, een leuk plaatsje. We kopen er nog een portable marifoon en een navtex antenne. De mijne was van de winter met het werken aan de boot gesneuveld.

Vrijdag 29 juni

Nog steeds harde wind dus rustig opstaan. We ontdekken een lekkage bij een raam in de romp van het schip. Eerst maar repareren en nu we hier toch liggen ook de antenne geïnstalleerd, maar ik krijg geen ontvangst. Inmiddels ontdekken we op de doos een papiertje dat de antenne is teruggebracht door iemand anders daardoor slaan de twijfels toe. Deugt die antenne niet? We besluiten hem terug te brengen, de man maakt veel bezwaren en wil ons dan de prijs min 10% terug betalen. Daar gaan we niet mee akkoord. Hij verkoopt een gebruikt ding voor de nieuwprijs en als die het dan niet doet ook nog niet het geld terug geven, dat wordt te bont, maar uiteindelijk krijg ik het hele bedrag terug. Tevreden gaan we nog wat inkopen doen en weer naar de boot.

Zaterdag 30 juni 2007

Om 4.00 uur horen we gestommel achter de boot. Onze Franse buren vertrekken naar de Kanaaleilanden. Ze lagen net als wij al een paar dagen verwaaid, maar nu het eindelijk rustig in het luchtruim is vertrekken ze dan toch. Even overweeg ik om ook weg te gaan maar dan hebben we het hele tij tegen en vooral bij de Needles kan er flinke stroom staan dus slapen we lekker verder. Om half acht er uit. Eerst maar rustig ontbijten, dan nog even douchen en naar de winkel boodschappen voor het weekend halen. Op weg naar Poole wakkert de wind weer behoorlijk aan 5 tot 6. We zeilen lekker, maar het giet van de regen en het zicht is zeer slecht. Zo varen we de Solent uit en kunnen in de vage verte net de Needles zien. We zijn om tien uur vertrokken en komen om één uur aan in Poole. Al die tijd in fikse regen en wind ook nog een pan pan bericht ontvangen. Er was een jacht gekapseisd en er lagen 14 mensen te water, die gelukkig later met een helikopter gered werden. Het jacht had zijn kiel verloren. Blij dat ik geen kiel heb, wat je niet hebt kun je ook niet verliezen. Wel ging de pikhaak overboord en ook al zou die moeten blijven drijven, we vonden hem niet weerom. Het gebied waar we nu voor anker liggen doet sterk aan Friesland denken maar dan met getij. Lijkt een mooi gebied maar door de constante regen kunnen we het niet goed bekijken.

De rest van de dag maar geluierd. Beetje lezen en puzzelen wat moet je anders met dit weer. O ja het volgende klusje ontdekken. Er zit een doorlekkend plankje bij de mastvoet. Dus weer een raadsel opgelost, maar werk erbij voor als het droog wordt.

Zondag 1 juli

De wind is nog steeds heftig. We liggen voor anker en hebben in de beschutting van land 26 knots wind over dek Engelse kustwacht geeft voor het gebied waar wij heen willen waarschuwingen af 6 tot 7 en mogelijk af en toe 8 zuidwest ja en die kant willen we uit. Voorlopig maar even wachten. We kunnen lokaal de omgeving wat verkennen misschien het riviertje op naar Whareham, maar ook dat ligt recht in de wind en na lange tijd motoren geven de brui er aan, dit is niet leuk met deze wind bovendien gaat het tij ook nog tegen lopen. Terug naar een leuke anker plek en daar met de rubberboot naar de wal gevaren, want je wilt ook wel wat van de omgeving bekijken. Dat was een mooie wandeling door het bos en langs het strand. Terug gekomen bij rubberboot ligt er een heel eind van het waddengebied droog. Dat wordt sjouwen met de bijboot en dat valt nog tegen ook. De grond is er drassig we hadden de oude schandalen aan gehouden er liggen hier erg scherpe schelpen oppassen dus, De schandalen waren na de tijd verrot, poetsen!!

Maandag 2 juli

Naar Poole leuk gezellig stadje veel te dure ligplaats aan de kade muur, 25 pond of 37 euro en laten we het maar helemaal niet in guldens uitrekenen want dan wordt je niet goed. Maar in de marina kost 44 pond, tel uit je winst. Ook daar weer veel regen en harde wind maar tussen de buien door nog even gewandeld. En wat in de boot gerommeld, er zijn altijd weer klusjes.

Dinsdag 3 juli

5 uur opstaan Albertien gaat even naar Nederland wat dingen te regelen o.a. nieuwe pasjes voor mij en op bezoek bij een zieke nicht. En natuurlijk bij m’n dochters en haar zussen langs, even bij kleppen. Ik ben even meegelopen naar het station om haar op de trein te zetten en terug kreeg ik een gigantische bui op m’n paraplu, ja ik was zo slim om die mee te nemen, maar ik vergat dat het water ook van onder komt, straten stonden blank en mijn schoenen ook bah!! Eerst maar weer in bed gekropen en later weer opstaan, ontbijten en hard lopen. Tijdens het lopen kom ik nog een scheepswinkel tegen en vraag naar een navtex antenne. Hij heeft er niet een, maar weet wel een andere zaak die er mogelijk een heeft. Daar ben ik later heen gegaan en inderdaad hij heeft een gebruikte exemplaar voor 25 pond, ik mag hem proberen en als hij goed is kopen. Goede deal. Ik neem hem mee aan boord soldeer hem vast en nu maar wachten, de Navtex zenders zenden maar om de vier uur uit. In ieder geval ga ik eerst een eind varen naar Wareham. Nog een keer proberen. Het ligt een eind verder aan een riviertje maar daar moet Zeezot kunnen varen met hoog water. Op weg, het is ook deze keer recht in de wind en buiten de geul staat maar een halve meter water dat wordt motoren naar Wareham. Het is wel een mooi natuur gebied. Doet aan de weerribben denken, maar dan met behoorlijk veel stroom en in dit geval tegen ondanks dat het nog geen hoogwater is. Het gekke is dat Poole binnen één tij twee keer hoog water heeft en één maal laag en dat laatste stuk laag gaat er hard er af. Maar goed ik vaar het riviertje op in het begin maar 1.40 diepte later 2 tot zelfs 3 meter maar het tij loopt hard uit na een heel eind varen wordt het wel erg smal met aan één zijde van de rivier allemaal schepen aan moorings, kop aan kont. Ergens moet ik het schip nog keren en dat kan net. Op het moment dat ik denk hier heb even wat meer ruimte draai ik in, maar de sterke stroom en wind trekken me dwars liggend naar buiten en ik vlieg rakelings langs de schepen. Het gaat gelukkig goed en ik krijg het schip gekeerd en vaar met een rotgang door stroom en wind meegevoerd de rivier weer af. Aan het eind heb ik nog net genoeg water om op de binnenzee te komen en zeil dan op de fok lekker verder, onderweg bellen Anneke en Marleen nog. Al kletsend vliegen de boeien voorbij. Ik ga achter een mooie kaap voor anker, om er te komen heb ik net een 1 meter water, had ook niet veel later moeten zijn. Op het plekje zelf staat ruim 3 meter water. Toch nog een leuke tocht. Slechts 10 mijl gevaren, maar je kunt er druk mee zijn. Aan het eind van de middag komen de Engelse buren in hun rubberboot langs geroeid en we maken een praatje over waar ik vandaan kom en waar ik heen ga, ze nodigen me uit op de borrel. Ik stap bij ze aan boord van de rubberboot met vier grote lijven er in blijft hij toch drijven en zo roeit mijn gastheer ons naar hun boot. Daar heerlijk zitten kletsen en dat is erg goed om m’n Engels op te halen. Het drietal is van een wat vreemde samenstelling. Samen goed voor een leeftijd van 207 jaa,r zoals ze zelf zeggen, varen al jaren samen. Man Dave is getrouwd, maar vrouw houd niet van zeilen en blijft thuis, Ann een vrouw is ook getrouwd, maar man is altijd zeeziek en gaat niet meer mee, en Judith is weduwe en zeilt graag. Zij heeft altijd in een restaurant keuken gestaan, ze nodigen me uit voor souper en dat sla ik dan ook niet af. Het is erg gezellig ook al moet erg mijn best doen goed te kunnen converseren, maar dat is alleen maar goed voor me. Om half elf roeit Dave me terug naar mijn boot en kan ik gaan slapen, moe maar voldaan.

Woensdag 4 juli

Het wordt een rustdag of beter gezegd een klusdag. Het weerbericht meld zuidwest 7 en af en toe 8. M’n Engelse buren vertelden dat ze in jaren niet zo een slechte zomer hadden gehad met de ene naar de andere depressie die door het kanaal trekt. Ze hadden naar Frankrijk gewild maar het zat er niet. Zelf denk ik ook, had ik misschien toch niet beter langs de Franse kust naar beneden kunnen zeilen? Het is er wel lager wal, maar het waait er niet zo hard als ik de weerkaartjes mag geloven. M’n buurtjes vertrekken en zouden in een kanaal gaan ankeren en dan met de trein naar oud kasteel dat lijkt één van de dames erg mooi, luid roepend en zwaaiend verlaten ze de ankerplek. Maar goed dan eerst maar aan de klusjes. Besturing ankerlier draad onderbroken, windgenerator wat beter afgesteld, hij stopte te vroeg met laden voor de accu’s vol waren, en ook Navtex antenne doet het goed. Ik heb goede ontvangst ook daar weer tevreden over dan nog een beetje lezen en zo raakt de dag wel weer voorbij.

Donderdag 5juli

De wind poeiert weer, de buien zijn net voorbij en het klaart op volgens de berichten zal de wind tijdelijk afzakken om tegen het eind van de middag weer 6 tot 7 en mogelijk 8 het lijkt wel of de depressies volgens spoorboekje langs trekken.Vandaag klittenband aan kussens naaien, want die vliegen af en toe door de kajuit en daar wordt het zo rommelig van Dit wordt wel een dagtaak. Het moet met de hand gebeuren en de stof is dik en stug. Ik krijg er in ieder geval lekke vingers van, maar het komt netjes voor elkaar. Inderdaad tegen uur of 11 zakt de wind weg tot een rustig briesje en om 3 uur komt de wind terug en ook de buien. Vanmiddag belde broer Hennie met de satelliettelefoon, ze zaten 220 mijl west van Falmouth en zouden door zeilen naar Poole.Het was erg ruw buiten. Hij verwacht zaterdag in Poole aan te komen. Wij kijken er na uit om hun te ontmoeten en bij te kletsen. Hij vaart, als ik de weerkaarten bekijk precies achter de depressie aan en ontloopt zo hopelijk het slechtste weer. Bovendien lijkt het er op dat er een paar hogedruk gebieden aan komen. Misschien eindelijk een beetje zomerweer dat mag ook wel een keer. Anders valt voor heleboel mensen hun vakantie in het water.

Vrijdag 6 juli

Weer dag die start met harde wind en wel mooie wolkenluchten. De Coastcuard roept nog steeds dat het mogelijk 8 en zelfs 9 waait, maar dat zal in de loop van de dag inzakken tot 3 of 4, dat zal tijd worden. Maar voorlopig maar verder klussen aan boord er waren nog heel veel dingen bij ingeschoten en die kan ik nu mooi aanpakken. Zo langzamerhand wordt ons bootje een echt wereldzeilschip. Steeds meer klein dingen worden nu ook opgelost. Vanmiddag de bijboot te water en naar de wal gevaren om een wandeling te maken. Er lopen heel veel herten, ze zijn niet bang of schrikkerig, maar blijven rustig grazen. Zijn wel mensen gewend om hun heen Het gebied is een soort park van de national trust organisation, een soort natuurmonumenten. In ieder geval erg mooi om te wandelen en te kijken.

Zaterdag 7 juli

Om 7 uur op anker op, want het tij loopt al hard uit. Weg wezen anders kan ik straks niet meer over het ondiepe stuk water om naar Poole te gaan. Albertien komt vandaag weer terug uit Nederland en ik zou haar om 11.00 uur van het station ophalen. Om 8 uur was ik al in Poole, dat is nog wat vroeg. Eerst naar de supermarkt boorschappen in slaan voor het weekend. Hennie en Trijnie verwachten zondagmorgen aan te komen en hadden me al gevraagd brood voor ze kopen. Terug aan boord het half tien bakje koffie. Ik denk, ik kan nog wel even hardlopen nog tijd genoeg, zo gezegd zo gedaan het is prachtig weer en dan Albertien ophalen. Het wordt letterlijk en figuurlijk een koude douche er was geen warm water brr… en door al dat gedoe was ik net te laat bij de trein, dit vind Albertien niet leuk. Wij zijn later weer Shipstal gevaren. Dit vind ik een mooie ankerplek. Het lek bij de mastvoet in het dek gerepareerd en s’avonds met de rubberboot rondgevaren. Ook nog even naar de Engelse buren gevaren en Albertien voorgesteld. Dat vinden ze erg leuk. We drinken nog gezellig een wijntje en toen belde Hennie op. Hij was aangekomen bij Poole en zou bij Brownsie Eiland ankeren. Het is inmiddels bijna laagwater maar volgens onze Engelse buurman kunnen wij nog door de geul. Wij vertrekken en scharrelen in het donker met verrekijker tussen de prikken door naar het meer en over de ondieptes richting de plek waar Hennie zou gaan ankeren. Met de verrekijker kan ik hun schip in het donker zien liggen. Na zo’n dik jaar is het weer erg leuk elkaar terug te zien en verhalen uit te wisselen. Het wordt dan ook laat in de nacht voor we ons bed opzoeken.

Zondag 8 juli

Het belooft een mooie dag te worden. Samen ontbijten met vers gebakken broodjes en gebakken ei met ham. Een goede start van de zondag. Later zijn we met Zeezot naar Wareham gevaren. We komen er nu helemaal, drie keer is scheepsrecht. We meren af bij een jachthaven worden eerst weggestuurd, maar mogen er toch voor een paar uur blijven liggen. En varen met de grote bijboot van Bagheera naar het stadje. Een mooi oud plaatsje. We wandelen daar rond, eten een lekker ijsje en gaan terug naar Zeezot en naar Brownsie eiland waar Cat Bahgeera voor anker ligt. Nog lekker gegeten en gekletst dan is het weer bedtijd.

Maandag 9 juli

Worden we om zeven uur wakker. Wat gaan we doen? De boot droogzetten om de nieuwe anode op schroef te plaatsen of blijven we nog lekker in ons bedje. Het wordt…… toch maar er uit en de boot droogzetten. Het is dood tij en er gaat niet zo veel water af, maar als het net genoeg is om de anode te plaatsen dan komt het wel goed. We varen naar een plek waarvan we weten dat het daar droog valt, en varen het schip 2 uur na hoogwater vast fluitje van een cent dacht ik toen nog. Na een aantal uren vallen we droog. Ik overboord om te kijken hoe het schip er uit ziet aan de onderkant, dat lijkt goed bijna geen aangroei alleen rond de schroef en het roer een beetje, dat maak ik gelijk schoongemaak. Ik ontdek dat de borgschroefjes van de schroef een beetje los getrild waren en draai die meteen goed vast. Maar….. de nieuwe anode past niet! Is een slag te groot, dat is balen, want daarvoor zetten we hem juist droog. Dan het logwiel voor snelheid meter gereinigd en ook de waterlijn wat bij geschilderd. Ik was in Oostende een stukje vergeten. Na afloop kijk ik tevreden naar de boot,die ziet er weer mooi uit. Even de verf opruimen en ik stap aan boord na de blauwe klei van mijn voeten gewassen te hebben, loop over de bank in de kuip, verstap me en het potje blauwe tweecomponentenverf valt uit mijn hand over het mooie teak hout van de banken. Dat was mooi blank hout en daar wil de mooie blauwe verf wel in trekken !@#$ wat was ik boos op mij zelf. Gauw de latten van de banken er af geschroefd en met thinner schoongemaakt en ook onder banken al het mooi witte lakwerk gereinigd. Nadat Albertien de planken weer heeft opgeschuurd is het ergste leed geleden. Er zit nog een lichte zweem op het teak maar dat verbleekt nog wel. Wat een dag. Ik had beter in bed kunnen blijven. Inmiddels is water op gekomen en we hopen tegen vier uur weer te drijven, maar niets hoor het stijgt niet genoeg. Oef daar had ik geen rekening mee gehouden en we hadden een afspraak met Trijnie en Hennie om daar te eten. De waterstanden na kijken. Het is bijna doodtij maar bij Poole heb je, zoals gezegd, twee keer hoogwater alleen niet met doodtij. Het zal toch niet wezen, hé? Na nog paar uur wachten komt er toch nog een beetje water bij en komen we los. Gauw terugvaren naar onze plek bij Brownsie. Onderweg ontdekken we dat het zwaard niet zakken wil. O nee, niet weer problemen. Eerst maar eten en dan zien we morgen wel wat we daar aan kunnen doen. In ieder geval een gezellige avond gehad en weer lekker bij gekletst over hun reis en de reis die wij nog gaan maken.

Dindsdag 10juli

Meteen met het zwaard aan de gang. Na een tijdje klooien met de ophaal en de neerhaal lijnen met behulp van de sjorlieren krijgen we hem toch weer los. Of het is een verfprobleem, net als met het roer of er te veel blauwe klei tussen het zwaard en de kast gekomen door het droogzetten, maar hij doet het weer. Nu gaan we eerst naar het dorp om onze kleding te wassen en eten in te kopen. Als je veel voor anker ligt je altijd ga je overal met de bijboot op naar toe. Ook als je bij elkaar op visite gaat. Maar ankeren is wel lekker goedkoop en dat is weer zeer aangenaam zeker in Engeland. We gaan deze keer met Zeezot naar de wal, pikken Trijnie en Hennie ook op. We laden gelijk een hele boel spullen over en weer: zeekaarten, boeken, eten, medicijnen, tijdschriften, vuilnis en varen naar de wal. Meren af aan de kade en gaan alles regelen. Eind van de middag terug naar de ankerplek. Meren nu af naast Cat Bahgeera. Nog een fijne avond met elkaar en gaan pitten.

Woensdag 11 juli

We gaan weer eens verder met onze reis. Hebben ruim een week in en om Poole doorgebracht. Wij gaan naar het westen en Trijnie en Hennie naar oosten, naar huis na een jaar van een rondje Atlantic. Ze komen met veel verhalen thuis. Portland wordt onze bestemming. Wel weer recht in de wind, maar met een dikke stroom mee varen we op z’n snelst vandaag 10.8 knts. We moeten om de schietrange heen en gaan ver de zee op om met een boog om de range te gaan. Er staat buiten een flinke deining en een stevige wind dat laatste levert een reefje op. Vertrokken om half negen en om twee uur gooien we het anker er in, maar het pakt niet. Waarschijnlijk harde stenige grond. Dan maar een mooring oppakken, dat lukt na twee pogingen. De wind giert met kracht zes om ons heen en we liggen hier goed voor rest van de dag. Na een broodje kruip ik in bed, ben moe van alles en wil gewoon even liggen. Het kan nu, dus doe ik het.

Donderdag 12 juli

7 uur op. We laten de mooring slippen en varen de havenkom uit naar zee. We gaan kort om Portland Bill een beruchte kaap, waar veel races voor zijn Dat zijn hoge zeeen waar tij tegen wind in loopt en de waterdiepte van 30 naar minder dan 10 meter terug loopt. Het kan er een echte heksenketel zijn. Volgens de Engelsen moet je hem kort om de kop ronden of er ruim om heen varen. Dat betekend voor ons een heel eind om. We proberen wel binnen door te varen. In het begin gaat het wel, maar hoe verder we komen hoe heftiger de zeeën worden. Vlak onder de kaap valt het nog zoals voorspeld, mee. We kruisen met korte slagen om de rots, als we wat te ver gaan, komen we in heftige zeeën met kleine brekers. Het waait nu nog maar een dikke 5, kun je je wel voorstellen, wat er hier gebeurt als het echt hard waait. Het was wel even spannend maar het ging. De wind is nog wat toegenomen en het waait zw 6, twee reven in het grootzeil en zo varen we naar Exmouth. Op de rivier de Exe is het, als we binnenkomen is al bijna hoogwater, maar er loopt nog steeds een dik tij naar binnen. We moeten nog wel even goed mikken om het havenkanaal binnen te lopen met deze dwarsstroom. Daarbij vergeleken is de haven van Vlieland een makkie. Hier kan maximaal 4 mijl stroom lopen en een grootdeel van dit gebied valt droog en al het water dat er in en uit gaat stroomt door het smalle deel bij de haven ingang. Wel een erg mooi gebied. Lijkt een beetje op de wadden met prielen en zandplaten, zonder de naar het lijkt alo aanwezige engelse glorius mud.

Vrijdag 13 juli

We blijven vandaag in Exmouth liggen. Gaan de omgeving wat verkennen, een eind wandelen over de droogvallende platen, waar bij het dorpje overal bootjes aan een mooring liggen en gewoon droogvallen. Een leuk gebied waar veel te zien is.

Zaterdag 14 juli

6.30 uur opstaan, hoogwater en dus we moeten weg. Albertien moet nog even de sleutel in leveren bij de Havenkantoor en gaat nog even douchen. Ik ga de boot klaarmaken voor vertrek en pik Albertien op bij de openstaande brug. Het is een mooie morgen zonnetje erbij met een mooie niet te harde wind. Eindelijk weer eens rustig, we gooien de paravaan over boord en hebben al snel de eerste makreel gevangen, dat gaat goed. De kleintjes halen we voorzichtig van de haak en gooien we weer terug. De grotere gaan in onze rookdoos, 5 stuks, dat wordt smullen van avond. We varen naar de rivier de Dart met aan de monding Dartmouth daar varen wij de rivier op naar het plaatsje Totnes. Hier werd in 1980 mijn Drascombe Coaster gebouwd, die ik 22 jaar heb gehad. Het is een prachtige rivier met bergachtig landschap er om heen. Echt een mooie Engelse omgeving. We genieten er van ook nog warme weer, dat is geweldig. Ook het plaatsje Totnes is een op en top Engels dorp we hebben er rondgewandeld en ervan genoten.

 

Zondag 15 juli

6.45 reveille, opstaan het is bijna hoogwater en het giet van de regen. Wat doen we?? Er uit zo vroeg op zondag met zulk weer? Het tij wacht niet en blijven liggen betekend meestal 24 uur blijven, dus touwen los en vertrekken naar het westen. Waarheen weten we nog niet goed, is nog geen spat wind, de regen is geminderd het miezert alleen nog. Nog maar even op weg zien langs de kant van de rivier een man gitaar spelen op een bank met een paraplu boven z’n hoofden dat op zondagmorgen om 7 uur. Kijk, die heeft nog eens goede zin hij zwaait vriendelijk. We tuffen rustig door op de motor de rivier af, het landschap is prachtig ondanks de regen, we komen Dartmouth voorbij en zijn dan weer buiten op zee. Er is inmiddels weer een windje komen op zetten en de zeilen kunnen weer omhoog. Nu eens niet aan de wind, maar ruimwinds, dat is lekker na al het gehak aan de wind van de laatste dagen. Het gaat voorspoedig. We zeilen met een leuke wind en stroom mee van kaap naar kaap, dat schiet tenminste goed op. Ook nog even de paravaan overboord en ja al gauw hebben twee mooie makrelen dus avond eten voor morgen. Als het tij inmiddels begint tegen te lopen, lopen wij Fowey aan een leuk klein plaatsje tegen de heuvels aan gebouwd en de rivier loopt het binnenland in. Hier meren we na wat rondkijken aan een mooring af, nog even de makrelen schoonmaken en dan de tafel voor de warme hap.

Maandag 16 juli

Vandaag geen haast. We zeilen naar een het plaatsje Mevagissy, een klein vissersdorp 6 mijl verder. Daar kunnen we volgens de Reeds, de boot droog zetten om een anode op de schroef te plaatsen, een kleine maar aangename zeiltocht brengt ons daar, maar ondanks hoge wal staat er veel zwel in de haven ook liggen er op het beloofde strand veel scherpe rotsen onder water. Het is pas middernacht laagwater, dat durven we niet aan dan maar afmeren langs de golfbreker in de haven. Het wordt een onrustige nacht. Er gaat 4.5 meter water af en de lijnen moeten wel extra lang zijn. Eindelijk vis en chips gegeten, was er nog niet van gekomen smaakte uitstekend. S’avonds een wandeling gemaakt met onze Duitse buren en nog een engels biertje gedronken in de pub. Niet te laat terug naar de boten i.v.m. grote tij verschil even kijken of het goed gaat, en dan naar bed. Het wordt een doorwaakte nacht. Met regelmaat gaat één van ons er uit om te kijken wat er zo bonkt of kraakt en ook de buurman staat aan dek. Door de zwel en lange lijnen blijven we aan het bijstellen.

Dinsdag 17 juli

Na onze doorwaakte nacht toch laat op. Het regent eerst nog en we hoeven niet vroeg weg. Vandaag willen naar Falmouth zeilen. Er staat een mooie wind, maar wel tegen. De haven uit tussen rijen netten door slalommen en dan zeil omhoog. Het waait toch harder dan gedacht gelijk maar twee reven er in en als we verder naar buiten komen, lopen om de kaap hoge zeeën dat wordt even doorbijten. Onze magen laten weten dat ze wel even moeten wennen. Het is een lekkere ruige zeiltocht en we verslaan onze buurman die hele stukken afsteekt op z’n Duits motorzeilend met zeer ruime voorsprong komen we in Falmouth waar we afmeren aan een mooring. Even bijkomen, want het ging wel erg hard. Watervlo overboord en naar de wal boodschappen halen en wat rondkijken in de stad. Terug aan boord gegeten en geluierd. Zelfs een video film gekeken.Chocolate, een erg leuke film.

Woensdag 18 juli.

Ja, ook wassen moet gebeuren met Watervlo naar de wal, waar een mogelijkheid is om te wassen en daar treffen we Brigitte, onze Duitse buurvrouw van gisteren. ze had het tripje naar Falmouth niet zo leuk gevonden ging veel te scheef en tekeer we kletsen nog wat en gaan boodschappen doen moeten toch op de was wachten tot die klaar is. Als de was klaar lopen we nog even bij Brigitte en haar man langs en die vraagt of we een fietspomp hebben, en natuurlijk heb je wel eens een Nederlander gezien zonder pomp? Ik stel hem voor dat als hij koffie maakt hebben wij er wat bij en dan haal de pomp op van Zeezot.lekker scheuren met watervlo als jeer alleen in zit gaat die zo hard ik ben net zo’n kwajongen die de haven onveilig maakt. Als we aan de koffie zitten verteld de Duitser dat hij tijdens de tocht naar Falmouth om ons bij te houden de motor op de rode streep heeft gehad, maar heeft niet geholpen. O ja Sjoerd Hibma ik wil je ook nog hartelijk bedanken, Albertien had al eens gezegd dat er naast alle andere zaken op ons grote achterdek wel plaats was voor een bloemetje (hoe verzint ze het!). In ieder geval bij ons afscheid op Terschelling kregen we van Sjoerd een Geranium en wat denk je dat er bij ons op tafel staat te bloeien ja hoor een Geranium! Ik zit gewoon achter een Geranium. Ik lijk wel gek. Sjoerd bedankt hoor !!!!!!(ps. Ik geniet er van, Albertien) s’Middags om3 uur we gaan water en diesel tanken en gaan de oversteek naar Brest in Frankrijk maken. Spanje laten nog even zitten want ze voorspellen een zwakke voor de komende dagen en dan wordt het de hele weg motoren. Voelt niet goed vandaar eerst naar Brest. Ze beloven westen wind 3-4 en morgen zwak en draaiend. We kunnen misschien nog net de overkant halen voor de wind wegvalt, het eerste stuk op de motor. Stroom en wind tegen. Buiten staat er een lekker windje, maar dat gaat slechts een paar uur goed. Met het vallen van de avond, valt ook de wind om de hele overtocht niet terug te komen. Het is ook altijd wat, of te veel of te weinig.

Donderdag 19 juli

We motoren al de hele nacht door de drukke scheepvaart route voor de Franse kust. Je kunt daar ook niet even lekker drijven, bovendien staat er nog een lichte zwel en als je niet vaart wordt je alle kanten opgesmeten. Voor de kaap achter Ile D’Quessant komt er toch nog een beetje wind, gauw de zeilen omhoog en de motor uit. We zijn ontzettend blij dat de motor het goed doet, maar genieten nog het meest als hij uit gaat. We zijn het gemotor zo zat dat we de eerste beste plaats aan doen om lekker bij te komen in Frankrijk. We worden vriendelijk onthaald door een Franse havenmeester en meren af aan een mooring en laten het Franse gebeuren over ons heen komen. Het voelt heerlijk. Later varen we naar de wal om het dorp L’aberildut beter te bekijken en te verkennen. Een leuk dorp wat gewoon trots is op zich zelf en dat ook laat weten aan zijn bezoekers. Een van de vreemdste dingen, die we zien, zijn boten vol wier, die worden gelost. Bij navraag bleken deze wat zij noemen ALGEN gebruikt te worden voor diverse doeleinden. Het is van oudsher een belangrijke bron van inkomen. Het voelt wel een beetje vreemd om in een haven te liggen waar je rechtstreeks uitkijkt op de Atlantische Oceaan maar door dat er erg veel rotsen voor de deur liggen wordt de zee wel gebroken en kun je er ook bij slecht weer goed liggen.

Vrijdag 20 juli

Na het ontbijt naar de wal voor m’n hardlooprondje langs de kust met allerlei prachtige baaien waar mensen zwemmen en bootjes aan hun mooring liggen te wachten om een keer uit te varen met hun baasjes om te vissen of te zeilen. Ik geniet van deze mooie omgeving. Na het loopje gedoucht bij de plaatselijke duikclub, zeer luxe en dan weer achter gas aan. Want dat is weer eens op en blijft een probleem om er aan te komen. Nergens kunnen ze onze gasfles omruilen dan wel vullen. Dan maar weer verder richting Brest. We gaan met een rotgang met ruime wind en stroom naar binnen en komen zo op de Rade de Brest, een mooi binnenmeer. We willen eigenlijk een rivier op, maar de weg daar naar toe is wel erg lang, zodat we besluiten toch ergens voor anker te gaan en morgen Brest aan te doen.

Zaterdag 21 juli

We hadden gisteren al gezien dat er Nederlanders geankerd lagen vlak bij onze ankerplek, vanmorgen langs gevaren en even met elkaar gesproken. Het blijken vertrekkers van 2005 te zijn en zij hebben net als wij eerst de Oostzee verkend. Ze zijn nu onderweg naar Zuid-Portugal om daar een tijd rond te zeilen. Na een korte klets gaan we verder met de mededeling dat we elkaar vast nog wel een keer zullen treffen. Wij gaan op hun aanraden niet naar Brest voor de boodschappen, die kunnen we ook tot half acht vanavond in Cameret doen en daar wilden we toch al naar toe. Het is prachtig zeilweer, windje 5 en later 6. Wel weer recht in de wind maar het zeilt geweldig en we voelen ons helemaal in ons element. Albertien bakt onderweg pannenkoeken, aan de wind dus fiks onder helling, maar de baksels smaken uitstekend. In Camaret dit plaatsje ligt om de hoek bij Brest in een inham van de kust meren we af in een jachthaven. Erg luxe voor onze begrippen, maar ook wel lekker. We gaan natuurlijk eerst het dorp verkennen en inkopen doen. Gaan ook nog even achter Gas aan ze beloven gouden bergen, maar als ze onze fles zien kunnen ze ons niet helpen, dat is balen. Als we terug aan boord, zijn we gaan smullen van het lekkere stokbrood met diverse franse kaasjes en een lekkere salade gemaakt door Albertien. Er komt nog een Engels schip met een solozeiler langszij waar we een gezellig avond mee hebben. Hij blijkt al jaren in Frankrijk te wonen en nu onderweg naar zijn familie in Engeland te zijn met z’n 8 meter lange aluminium boot, die wel wat weg heeft van een Ovni. Hij had al vier dagen aan de wind liggen hakken en is blij nu even aan de stijger te liggen. We hadden hem uit genodigd voor een Ierse koffie en dat ging er wel in evenals de excellente schotse whisky die hij meeneemt . Hij verteld ons dat ze in Schotland voor elke stemming een whisky hebben. One to talk, one to dance, one to fight and one to ……

Zondag 22 juli

Cameret is een leuke plaats maar we willen eigenlijk wel wat zuiderlijker om de volgende kaap om daar de volgende depressie afwachten. Het is nu even rustig, we gaan eerst om de kaap bij Cameret en dan op naar de volgende. Begint de Franse kustwacht met het uitzenden van een securité-bericht om kaap Ile du Seine zw 6 mogelijk 7 O, dat is wat anders dan berichtgeving die wij hadden ontvangen. In ieder geval betekend het dat we voor nu beter een andere bestemming kunnen kiezen. Het wordt Morgat, helemaal in het hoekje van een baai en als we er gemeerd liggen,en op terrasje wat drinken begint het te waaien en te regenen en later op tegen de avond haalt de wind flink aan nog een paar extra lijnen naar de wal gezet en laat het maar waaien. En dat doet het ook tot ver in de nacht om vervolgens over te gaan in een zalig maken windstilte dat slaapt lekkerder vooral voor Albertien.

Maandag 23 juli

Wakker worden met de franse bakker op de steiger voor de gister bestelde croissants en stokbrood. Dat is luxe. Het wordt een rustige morgen. De voorspelling voor deze dag is slecht nw 8 maar het is nu nog rustig. Er is spanning onder de zeilers. Iedereen wil weg, maar durft niet vanwege de weervoorspelling. En wij besluiten vandaag het schip droog te zetten halverwege het tij om een nieuwe anode op de schroef te monteren, want dat vind ik wel noodzakelijk om de boot en de as te beschermen.

VANAF MORGEN 24 JULI BEGINNEN WE MET NIEUW HOOFDSTUK SPANJE.

 

 

Powered by WordPress